Sessiz bir çığlıktı aşk... Gözlerinden inen yaşların adıydı ayrılık...boğazımda düğümlenen, söylenemeyen kelimelerdeydi veda... Konuşulacak o kadar çok şey varken, hep susmaktı hasret... Hasret sendin.. Ayrılık sendin.. Aşk sen... Gözlerim dalarken boşluğa... Adını sayıklarken kimsesiz dilim... Tek günahım Sen Ol istedim.!..

Zormuş sevmek... Adını koyamamak... Benim diyememek...
Hep yakın hissedipte , hiç yakın olamamak...
Ne zormuş sevdiğine bir el uzatıpta yavaşça geri çekmek...
Ve ne zormuş kokusunu hissedememek...
O yüzden adı HASRET Bunun ... Adı ÖZLEM...
Adı RÜYA... Adı UZAK...Adı HAYAL... Adı ACI...