İnsanlar neden kavga ederler?

İnsanlar, genelde birbirlerini iyi tanımadığı zaman kavga ederler, bu bazen sözlü sataşma şeklinde başlayıp bittiği gibi, bazen de hiç arzu edilmeyen yumruklaşma şekline de dönüşebiliyor,
Birbirlerini tanıyıp, aralarında bir duygudaşlık((kişinin, başka insanların duygularını ve bakış açılarını fark etmesi bu konuda duyarlı olması, onların kaygılarıyla yargılamadan samimi olarak ilgilenmesi)) oluştuğu zaman dostlukları daim oluyor, bir daha münakaşa ve kavga etmekten kaçınıyorlar.

Kavga; kişilerin beyinleri arasındaki iletişimde yaşanan kopukluk, yanlış anlama, ters bir hareket gibi çok çeşitli nedenlerden patlak veren bir olaydır, bir başka deyişle kavga, beyinler çatışmasıdır, çünkü herkesin beyni aynı yapıya sahip olmadığını biliyoruz.
Beynimizin iki kısımdan oluştuğunu, desteklediğimiz ve hoşumuza giden fikirler beynimizin bir noktası olduğu gibi, hoşumuza gitmeyen desteklemediğimiz fikirler beynimizin diğer kısmını oluşturuyor, eğer beynimizin iki kısmına birden hükmedebilirsek ve onların çatışmasını engellersek, bizler aramızda kavga çıkmasını senelerce bekleyebiliriz,

Neden kavga çıkıyor,
Tartışmayı bilmeyenlerin nihayetinde düştükleri bir durum olduğu gibi, akıl yoksunluğunu, bedensel kuvvetle kapatmaya çalışılan bir davranış biçimi gibi de algılayabiliriz..
Bir kavga patlak verdiğinde, kişiler içgüdüsel olarak baskın taraf olmaya çalışırlar, konuşmayı beceremeyenler, münakaşa esnasında yüksek ses çıkararak, haksız olsa bile sanki haklılığını ispat etmeye ve baskın olmaya çalışırlar, hatta kaba kuvvet kullanmalarına bile neden olabilir.
Kavga sırasında karşıdakini susturabilmek, ya da haksız duruma düşürebilmek için karşı tarafın açıklarını, ayıplarını, geçmişte yaşanan olumsuzlukları ve gizli kırgınlıkları ortaya atılabiliyor, bu da dostlukların zedelenmesine, hatta bitmesinde neden oluyor.
Bir kavga bittikten sonra, taraflar çoğu zaman birbirleriyle konuşmazlar, iletişim tamamen ya da kısmen kopabiliyor, çoğu zaman bir kavgadan sonra yara alan iletişim bir daha asla düzelmez ve öyle kalır düşüncesi hâkimdir, eğer taraflar sakin kişilerse, bazen oturup konuşmayı ve aradaki iletişim kopukluğunu gidermeyi denerler, bunda da başarılı olurlar.