İbrahim Zeki Burdurlu

Şâir. Burdur’da doğdu. İstanbul Erkek Öğretmen Okulu (1938) ile Gazi Eğitim Enstitü Türkçe Bölümü’nü bitirdi. Si­vas, Burdur, Kıbrıs ortaokul ve lisehrinde, İzmir Eğitim Ens-titüsü’nde öğretmenlik yaptı. 1977′de emekli oldu.
Günümüz şâir ve yazalarındandır. ilk şiiri Öğretmen Oku-lu’nda öğrenci iken Servet-i Fünun- Uyanış dergisinde görü­lür. Öğrencjliği sırasında, Ahmet Kutsi Tecer tarafından başlatılan şiirde, halk şiiri geleneğinden faydalanma çalış­malarına Katıldı. Yeni şiir iie halk şiirinin tekniğini birleştir­meye gayret etti. Şiirlerinde mahalli duygulan, millet ve va­tan sevgisini terennüm etti. Masal, inceleme, araştırma ve antoloji türünden eserleri de vardır.


Şiir kitapları:

1. Toprak İnsanları (1945),

2. Toprağın için­deki Toprak (1946),

3. Burdur’daki Mahallemiz (1947),

4. Ke­loğlan (1949), 5. Basık Tavan (1950),

6. Bir Köyden Bir İnsan (1951),

7. Lefkoşe (1953), 8. Minnacık Ada (1954),

9. Günay­dın Yavru Kıbrıs (1959),

10. Atatürk’üm (1959),

11. Sev Beni ‘(1966),

12. Açmıyor Mu Kıbrıs’ımın Gülleri? (1968),

13. İzmir’­in Mor Atları (1976).


Masal kitapları:

1. Nur Güzeli (1963),

2. Dileği Gerçekleşmeyen Kız (1963),

3. Güllü Pâdişâh (1963),

4. Mavi Pullu Balık (1964),

5. Üç Yumak (1964),

6. Kendi Bir Karış, Sakalı Üç Karış (1972).


Antolojileri:

1. Şiirimizde Öğ­retmen (1965),

2. Öğretmen Şâirler Antolojisi (1966),

3. Ata­türk Şiirleri Antolojisi (1967).


Diğer eserleri:

1. Memiş Can (1978, roman),

2. Anılardan Öyküler (Hikâyeler, 1979),

3. Üç Destan (Köroğlu- Karacoğlan- Oğuz Destanı, 1969),

4. Ro-manlanyla Reşat Nuri Güntekin (1971). Ders kitapları ve eği­tici kitapları davardır.