Afif Yesari

Afif Yesari (16 Nisan 1922- 23 Ağustos 1989). Türk yazar.
Elazığda doğdu. Yazar Mahmut Yesari'nin oğludur. Ortaokulu terk ederek okul yaşamına son verdi. Kendi kendini yetiştirdi. Tiyatro ve sinema oyunculuğu da içinde olmak üzere birçok iş yaptı. Yazılar yazdı, kitaplar hazırladı. Birçok çeviri yaptı. Bazılarını Muzaffer Ulukaya takma adıyla imzaladığı iki yüz kadar dedektif romanı (büyük bir bölümü sahte Mike Hammer romanları) yazdı. Tanin, Son Havadis, Hürvatan, Dünya gazetelerinde ve Hayat dergisinde gazeteci-yazar olarak çalıştı. Dergi ve gazetelerde magazin, sinema eleştiri yazıları yazdı. Gazetecilik dışında zaman zaman aktörlük yaptı; İstanbul Şehir Tiyatrosu’nda, özel tiyatrolarda ve filmlerde rol aldı. Radyo oyunları ve skeçler kaleme aldı. İTÜ Televizyonu’nda yayımlanan ilk yerli TV oyununun senaryosunu yazdı. Düşünce Tiyatrosu adını verdiği tiyatroda diyalogu kaldırıp piyes kahramanının düşüncelerini spikerin ağzından aktaran bir tekniği ilk uygulayan oyun yazarı olarak ün kazandı. Bu tür tiyatro üzerine kurumsal yapıtlar da yayımladı.
Ağustos 1989'da yaşama gözlerini yumdu.

Kendi adıyla yazdığı bazı kitapları

Öyküleri
Tren Yolu (1949)
Hafta Tatili (1954)

Oyunları
Olduğu Gibi (1966)
Uzak (1966)
Soytarının Biri (1967)

Röportaj Kitabı
İşte Beyoğlu (1950)

Şiir Kitabı
Boşluk (1970)

Gülmece Romanları
Hengame (1979)
Şalter (1984)

Anı Kitapları
İstanbul Hatırası (1987)
Çay ve Simit (1989)

Kaynak:Vikipedia

YESARİ (Afif), türk yazar (İstanbul 1922 ay y 1989). Romancı Mahmut Yesari' nin oğlu, ilkokuldan sonra özel öğrenim görerek kendini yetiştirdi. Edebiyat yaşamına öykü yazarlığıyla başladı. Bu arada, geçimini sağlamak için gezgin tiyatro topluluklarında oyunculuk, senaryo yazarlığı yaptı; "Muzaffer Ulukaya" takma adıyla yaklaşık 200 polis romanı kaleme aldı; sinema oyunculuğu ve eleştirmenliğini de uğraşıları arasına kattı; tiyatro yazarlığına yöneldi ve oyun kişilerini hiç konuşturmayarak onların düşüncelerini bir spiker aracılığıyla izleyiciye iletmeye çalışan, "Düşünce tiyatrosu" adını verdiği oyunlar (Olduğu gibi [1966], Uzak [1966], Soytarının biri 1967) yazdı. Öteki yapıtları: Tren yolu (öyküler, 1954), Artist olmak sanatı (sinema üzerine yazılar, 1965), Boşluk (şiirler, 1970), Hengâme (güldürü yazıları, 1980).