Émile Verhaeren

Émile Verhaeren
Vikipedi, özgür ansiklopedi

Şairin Theo van Rysselberghe tarafından yapılan bir tasviri

Sponsorlu Bağlantılar

Doğum: 21 Mayıs 1855, Saint-Amand, Belçika
Ölüm: 27 Kasım 1916, Rouen, Fransa
Milliyet: Belçikalı
Meslek: Şair ve yazar
Tür: Şiir, dram, eleştiri, inceleme, makale
Akım: Sembolizm

Yaşamı ve Çalışmaları
Émile Verhaeren (d. 21 Mayıs 1855 - ö. 27 Kasım 1916), Belçika'nın en ünlü şairlerinden biridir. Saint-Amond'da doğdu, Rouen'de bir tren kazasında hayata veda etti. Bilim, makina sevgisi ve doğduğu çevrenin izleri eserlerinin başlıca temalarını oluşturdu. Şiirlerinin genel izleğinde tabiat-hayat ikilisi öne çıkmıştır. XX. yüzyıl modern insanını her yönüyle ifade etmeye çalıştı. Sembolizm akımının başlıca temsilcilerinden biri oldu. Şiir dışında dram, eleştiri, inceleme, makale türlerinde de eserlere imza attı.

Başlıca Eserleri

• Les Moins (Keşişler) 1886
• Les Apparus Dans Mes Chemins (Yollarımda Gözükenler) 1891
• Les Campagnes Hallucinees (Sanrılı Yolculuklar) 1893
• Les Heures Du Soir 1894
• Les Villes Tentaculaires 1895
• Les Heures Claires 1896
• Les Aubes 1898
• Les Forces Tumultueuses 1902
• Tendresses Premieres 1904
• Heures D'apresmidi 1905
• Toute la Flandre 1907-1910
• Les Ailes Rouges de la Guerre 1916

Sponsorlu Bağlantılar

VERHAEREN (Emile), fransızca yazan belçikalı şair (Sint-Amands 1855 - Rouen 1916). La Jeune Belgiçue dergisinde redaktörken, simgecilerin saflarına katılmak üzere bu dergiden ayrıldı. Önceleri, les Flamandes (1883) adlı yapıtıyla natüralizme yönelir gibi olduysa da, mistik eğilimleri ağır bastı (les Moines, 1886); Soirs ve DĞbâdes (1888) gibi umutsuzluk dolu şiirlerine ve daha sonra Flambeaux noirs'a (1888-1891) esin kaynağı olmakla birlikte les Apparus dans mes chemins'de (1891) az çok hafifleyen manevi bir bunalıma düştü. Bu boğuntu duygusu les Campagnes hallucinöes (1893) adlı yapıtında yeniden ortaya çıktı; modern uygarlığın sorunlarıyla yakından ilgilenen Verhaeren, karabasan görüntüleri yerine (les Villes tentaculaires, 1895) kalabalığın, çabanın, sanayi kentlerinin şiirselliğini yücelten toplumsal bir lirizme yöneldi (les Visages de ta vie, 1899; les Forces tumultueuses, 1902; /a Multiple Splendeur, 1906; les Rythmes souverains, 1910). Bunun yanı sıra, daha esnek bir dize yapısına ulaşabilmek için klasik ölçüyü bıraktı, aşkın sağladığı dinginliği (/es Heures clairs, 1896; les Heures d'aprĞs-midi, 1905; les Heures du soir, 1911) dile getiren ve ülkesinin insanlarıyla görüntülerini bir arada yücelten şiirler kaleme aldı (Toute’ la Flandra 1904-1911). Savaş, daha iyi bir insanlığın doğacağına olan inancını sarstı ve Romain Rolland'ın çağrılarına karşın, Verhaeren “kavga''ya karıştı (les Ailes rouges de la guerre, 1916). Düzyazıları arasında birkaç öyküsünü, edebiyat eleştirilerini ve sanat incelemelerini anmak gerekir. Ayrıca oyunları vardır (les Aubes, 1898; le Cloître, 1900; Philippe II, 1901; HĞIĞne de Sparte, 1912). Verhaeren bir trenin altında kalarak öldü.