Konstantin Simonov
Ziyaretçi
Konstantin Simonov
Sponsorlu Bağlantılar
Konstantin Simonov (Rusça: Константин Михайлович Симонов; 1915 - 28 Ağustos 1979) Rus/Sovyet yazardır. Roman ve şiirleriyle ünlüdür.
Tam adı Konstantin Mikhailovich Simonov'dur.
Konstantin Simonov, II. Dünya Savaşı sırasındaki meşhur Stalingrad savunmasında yer alan, asıl mesleği makina mühendisliği olup gazetecilik ve edebiyata gönül vermiş bir Rustur. II. Dünya Savaşı'nda ordu gazetesi "Kızıl Yıldız"ın savaş muhabiri olarak görev yaptı. Gerek cephede gerek cephe gerisindeki Sovyet insanının mücadelesini gazetesine gönderdiği yazılarda dile getirdi. Simonov daha sonra bu yazı ve notlarını romanlaştırdı. 1974'te Lenin Edebiyat Ödülü'nü aldı.
Eserleri:
- Albayın Aşkı
- Savaşsız Yirmi Gün - Lopatin'in Notları
- Bir Daha Görüşmeyeceğiz - Lopatin'in Notları
- Günler ve Geceler
- Savaş Günleri
- Anayurdun Dumanı
Kaynak: Vikipedi
Aşağıya eklediğim şiirin bir de hikayesi var.
Konstantin Simonov, 1943'te evlendiği Valentina Serova'ya onu bir tren istasyonunda ilk kez gördüğü günden itibaren deliler gibi aşıktı, Serova o zamanlar Rus sinemasının yeni yeni parlayan yüzlerinden biriydi. Aşağıdaki şiir, Simonov karısını geride bırakıp da cepheye gitmek zorunda kalınca, ona duyduğu özlemin ateşiyle yazıldı ve ilginç ve beklenmedik bir şekilde yayıldı. Simonov şiiri izne giden bir askerle karısına gönderdi. Asker şiiri Simonov'un çalıştığı gazeteye götürdü ve gazete de şiiri beğenerek yayımladı. Daha sonra ağızdan ağıza yayılarak değişik melodilere bürünen şiir, hepsi hüzünlü pek çok şarkıya güfte olmuştur. Şarkılar öyle popüler oldu ki, Simonov mektubunun gidip gitmediğini bile bilmezken, bir gün cephede kendi şiirinin bestelenmiş halini bir askerin ağzından duydu.
Bekle Beni
Bekle beni, döneceğim
Bütün direncinle bekle beni.
Bekle hüzün yağmurları
Gökyüzünü kaplayınca,
Karakış üşütürken bekle,
Sarı sıcaklar yakarken bekle.
Kimseler beklemezken bekle beni,
Unut anılarla yüklü bir geçmişi
Ne bir mektup ne bir haber
Gelmesin ne çıkar, bekle beni
Bekle beni döneceğim
Bekle, yalnızca sen bekle beni.
Bekle beni döneceğim, bırak
Beklemekten usanmış dostlarım
Oğlum, anam, yoldaşlarım
Öldüğümü sansınlar benim
Umudu kesip bir ateşin başında
Beni yad edip içsinler ama sen
İçme sakın yürek acısı o şaraptan
İnançla, sabırla bekle beni.
Bekle beni, döneceğim
Tüm ölümlere inat bekle.
Çünkü o büyük bekleyişin
Düşman ateşinden kurtaracak beni.
Bekle kızgın sıcaklar içinde,
Karlar savrulurken bekle beni,
Yalnızca seninle ben, ikimiz
Ölümsüz olduğumuzu bileceğiz;
O sırrı, o hiç kimsenin bilmediği.
Kimseler beklemezken
Beni beklediğini.
Konstantin Simonov - (Çeviren: Sacide Üçer)
Aşağıya eklediğim şiirin bir de hikayesi var.
Konstantin Simonov, 1943'te evlendiği Valentina Serova'ya onu bir tren istasyonunda ilk kez gördüğü günden itibaren deliler gibi aşıktı, Serova o zamanlar Rus sinemasının yeni yeni parlayan yüzlerinden biriydi. Aşağıdaki şiir, Simonov karısını geride bırakıp da cepheye gitmek zorunda kalınca, ona duyduğu özlemin ateşiyle yazıldı ve ilginç ve beklenmedik bir şekilde yayıldı. Simonov şiiri izne giden bir askerle karısına gönderdi. Asker şiiri Simonov'un çalıştığı gazeteye götürdü ve gazete de şiiri beğenerek yayımladı. Daha sonra ağızdan ağıza yayılarak değişik melodilere bürünen şiir, hepsi hüzünlü pek çok şarkıya güfte olmuştur. Şarkılar öyle popüler oldu ki, Simonov mektubunun gidip gitmediğini bile bilmezken, bir gün cephede kendi şiirinin bestelenmiş halini bir askerin ağzından duydu.
Bekle Beni
Bekle beni, döneceğim
Bütün direncinle bekle beni.
Bekle hüzün yağmurları
Gökyüzünü kaplayınca,
Karakış üşütürken bekle,
Sarı sıcaklar yakarken bekle.
Kimseler beklemezken bekle beni,
Unut anılarla yüklü bir geçmişi
Ne bir mektup ne bir haber
Gelmesin ne çıkar, bekle beni
Bekle beni döneceğim
Bekle, yalnızca sen bekle beni.
Bekle beni döneceğim, bırak
Beklemekten usanmış dostlarım
Oğlum, anam, yoldaşlarım
Öldüğümü sansınlar benim
Umudu kesip bir ateşin başında
Beni yad edip içsinler ama sen
İçme sakın yürek acısı o şaraptan
İnançla, sabırla bekle beni.
Bekle beni, döneceğim
Tüm ölümlere inat bekle.
Çünkü o büyük bekleyişin
Düşman ateşinden kurtaracak beni.
Bekle kızgın sıcaklar içinde,
Karlar savrulurken bekle beni,
Yalnızca seninle ben, ikimiz
Ölümsüz olduğumuzu bileceğiz;
O sırrı, o hiç kimsenin bilmediği.
Kimseler beklemezken
Beni beklediğini.
Konstantin Simonov - (Çeviren: Sacide Üçer)
Biyografi Konusu: Konstantin Simonov nereli hayatı kimdir.
