Ludwig Tieck

TİECK (Ludwig), alman yazar (Berlin 1773 - ay. y. 1853). Franz Sternbalds Wan- derungen (1798) gibi bazı ilk yapıtlarında, arkadaşı VVackenroder’in romantizminden etkilendi. 1799'da Jena'ya yerleşti ve Schlegel kardeşler, Novalis gibi birçok genç şairle birlikte "Jena romantikleri” topluluğunu kurdu. Alman romantizmini, yabancı yazarlardan da esinlenerek, fantastik edebiyata, Ortaçağ Almanyası'nın eski efsanelerine doğru yönlendirdi. Fransız Ortaçağı’nı inceledi, Don Quijote'y almancaya çevirdi (1799-1801) ve A. W. von Schlegel'in Shakespeare’i çevirmesine yardım etti. Esininin bu ybnü. Phantasus (1812-1816) adlı kitapta topladığı Derblonde Eckbert (1796), Der gestielelte Kater (1797), Der getreue Eckart und die Tannhâuser (1799) gibi dramatik masallarda belirir. Hiçbir zaman oynanmamış olan
dramlarına (beben und Tod der heiligen Genoveva, 1799, Kaiser Octavianus, 1804; Fortunat, 1815-16) romantizmin tiyatro sanatına getirdiği tüm yenilikleri kattı. Tieck, 1812’de Ulrich von Lichtenstein'n Frauendienst'i gibi Ortaçağ yapıtlarının çağdaş almancaya uyarlamalarını yayımladı, XVI. ile XVII. yy.'lara özgü “Alman tiyatrosu” ile ilgili bir kitap yazdı (1817). Avrupa'ya yaptığı birçok yolculuktan sonra Dresden'e yerleşti (1819) ve "şiirsel gerçekçilik" tarzında öyküler yazdı (Der Aufruhr in den Cevennen, 1826; Der Junge Tischlermeister, 1836). Son yapıtlarında W. Scott ve Manzoni'den etkilendi (Vit- toria Accorombona, 1840). Prusya kralınının çağrısı üzerine 1842'de Berlin’e döndü.