Jacopo Sannazaro

SANNAZARO (Jacopo), İtalyan yazar ve hümanist (Napoli 1458 - ay. y. 1530). Kendisini Aragön prenslerinin sarayına ve ACTİUSSYNCERUS adını aldığı akademisine sokan Pontano'nun arkadaşıydı. Napoli kralı Federico l’e sadakatle bağlı kaldı, onunla birlikte Fransa’ya sürgün gitti (1501) ve hükümdarının ölümünden sonra 1504'e kadar İtalya'ya dönmedi. Latince olarak kaleme aldığı yapıtları üç kitaptan oluşan Elegiae, üç kitaptan oluşan Epigrammata, Napoli körfezinin güzelliklerini yücelten burada kır şiiri geleneğindeki çobanların yerini balıkçılar almıştır beş kitaplık Eclogae piscatoriae ve Nativitas üzerine tutkulu bir dinsel şiiri (De partu Virginis, 1526) içerir. Başyapıtı Arcadia (1504), halk diliyle yazılmış ve Avrupa’da barok edebiyat ve pastoral roman üzerine çok büyük etkisi olan bir şiir ve düzyazı karışımıdır.