Kısas-ı Enbiya - Kısai
VIP Lethe
Kısas-ı Enbiya
MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi & Vikipedi
MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi & Vikipedi
Sponsorlu Bağlantılar
Peygamberlerle ilgili kıssaları içeren yapıtların genel adıdır. Türkçe'de genelde divan edebiyatı döneminde kullanılmıştır.Peygamberlere ilişkin öykülerin yer aldığı yapıtların genel adı. Arapça "kıssa" ve "nebi" sözcüklerinin çoğul biçimleriyle oluşturulan tamlaması, "peygamberlerin öyküleri" anlamındadır. İslâmlığın ilk yüzyıllarından başlayarak, Kuran'daki peygamber öyküleri, tefsirler temel alınıp genişletilmiş, böylece zamanla ayrı bir edebî tür ortaya çıkmıştır. Türk edebiyatında kısası enbiyaların başlıca iki kaynağı, Arap yazarlarından Kısâî ile Sa'lebi'nin Kısasü'l-Enbiyâ adlı yapıtlarıdır. Kısası enbiyalar, Âdem'den başlayarak, bütün peygamberlerin yaşamöykülerini kapsamaları bakımından bir tür dinsel nitelikli tarih kitabıdırlar. Halifelerin yaşamöykülerini anlatan kitaplara ise tevarihi hulefa (halifeler tarihi) denir. Bu konuda Ahmet Cevdet Paşa'nın "Kısası Enbiya ve Tevarihi Hulefa" adlı yapıtı yetkin örnekler arasındadır.
İlk kısas-ı enbiya Kısai’nin 9. yüzyılda yazdığı Kitabü Kısasi’l-Enbiya adlı eseridir. Türkçe kısas-ı enbiya kitapları arasında Rabguzi’nin 1310’da Çağatay Hanı Termaşir’in emiri Nasuriddin Tokboğa’nın emriyle yazdığı Kısasü’l-Enbiya ve Ahmet Cevdet Paşa’nın Kısas-ı-Enbiya ile Tevarih-i Hulefa adlı eserleri sayılabilir.
In science we trust.
