
ağladığımı kimseye söyleme anne
onlar beni güçlü bilior
onlar beni en zor günümde bile ayakta bilior
ben aslında gülerek geçirdiim her günün akşamı evde
ağlarken,
onlar benim içimn sızladıını,yüreğmin yandıını
bilmior...
Ağladığımı kimseye söyleme anne
onlar beni kral belliorR..
onlar ben kızdım mı dünyayı yakacak insan bilioR...
ben aslındaonun gözlerine bakmaya bile kıyamazken,
onlar benim bir erkek urunaa üzüleceimii tahmin bile
etmiorr....
Ağladığımı kimseye söyleme anne...
onlar beni AĞlMaz bilior...
onLar beni...üzüldüm mü bulunduğum şehri bulutlar kaplar
bilior....
ben aslında odama kapanıp sitem duygusuyla bir köşeye
sinerken,
onlar beni hiç bir şeyin sarsacağını akıllarının ucundan bile
geçirmiorR...
Ağladımı kimseye söleme anne...
onlar bunu hiç bilmiorR..
onlar için ben en sağlam köprülerden daha sıkı bağlıyımdır
hayata...
ben aslında ölümle yaşam arasında ince çizgide bir o yana
bir bu yana giderken,
onlar hala benim için hayatın büyük bir hayal kırıklığı
olduğunu bilmiorrR....