Ben seni cansın diye, canımsın diye hapsettim yüreğime.Sanmaki geçer,sanma ki biter,
Sanma ki yokluğunda bu kalbim söner gider,Ben yokluğunda bile varlığını yaşamışken,Ben ki her an seni içime nefes diye çekmişken,Güneş doğdukça...Yıldızlar oldukça...Denizler... coştukça Mavilerin umudu var oldukça.
Yaşamı, nesneleri, zamanı adlandıran insanoğlu olduğuna göre yekpare, geniş bir an , ezel ve ebed içerisindeki algılamamızın bir yansımasıdır olsa olsa.
biliyor musun
bütün şarkılardan bir bir vazgeçtim ben
sana söylediğim şiirlerin
en güzellerini alıp
kendi göğüme çekildim bu gün
sana dair aklımda ne varsa
içimde,
dışımda
hepsi sırayla küstüm otu oluyorlar,,