Astarte

ASTARTE, çok eski zamanlarda bereket ve verimlilik tanrıçasıydı. Astarte'ye Akdeniz'in doğu kıyısında yaşayan Fenikeliler taparlardı; Sur (Tyros), Sayda (Sidon) kentlerinde ve Kıbrıs'ta onun için tapınaklar yapmışlardı.

Astarte'nin Ay'ın hareketlerini, bütün bitki ve hayvanların yaşamlarını ve büyümelerini denetlediğine inanılırdı. İnsanlar onun, yeni ekinlerin yetişmesine, hayvanların ve insanla­rın doğumlarına yardım ettiğini düşünürlerdi. Ceylan, güvercin ve kaplumbağa onun kutsal hayvanlarıydı; kutsal yıldızı ise Venüs'tü. Fenikeliler'in yakınlarında yaşayan başka Sami kabileler de Astarte'ye tapardı. Asurlu-lar ve Babilliler ona İştar adını vermişlerdi. Kutsal Kitap'ta ise Aştoret adıyla anılır. Filistin'de çok sayıda Astarte heykeli ortaya çıkarılmıştır. Kutsal Kitap'ta Hz. Süleyman'ın Kudüs'te onun adına bir tapınak yaptırdığı, bu tapınağı Kral Yoşiya'nın yıktırdığı anlatı­lır. Eski Yunanlılar, Kıbrıs'ı Fenikeliler'den aldıktan sonra Astarte'yi kendi tanrıçaları olan Afrodit ve Artemis ile özdeşleştirdiler. Astarte, Roma tanrıçaları Diana ve Juno ile Mısır tanrıçaları İsis ve Hathor'a da benzetil­miştir.