Arama

Erik Satie

Güncelleme: 22 Eylül 2015 Gösterim: 5.225 Cevap: 3
Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
23 Kasım 2006       Mesaj #1
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
Alfred Eric Leslie Satie 17 Mayıs 1866- 1 Temmuz 1925

Sponsorlu Bağlantılar
Fransız besteci, piyanist. Piyano eserleri, tiyatro ve bale müzikleri bestelemiştir. Besteleri orijinal, mizahi, minimalisttir. Müzikte mizahın babası olarak tanınır. Mizahçı kişiliği parçalarına verdiği adlarda ("Armut biçiminde parça" ) ve müziğe koyduğu anlatım biçimlerinde ("dişi ağrıyan bir bülbül gibi") görülür.

Normandiyalı bir baba ve İskoç bir annenin çocuğu olan Satie, Normandiya'da doğdu. Müziğe org çalarak başladı. Önce, ünlü orgcu Felix Alexandre Guilmant ile çalıştı, daha sonra Paris Konservatuarı'nda Albert Lavignac ile derslere devam etti. Başarısız bir öğrenci olan Satie, 8 yıl sonra 1886'da konservatuardan ayrımak zorunda kalarak orduya yazıldı; bir sene sonra bronşite yakalandı ve bu sebeple ordudan ayrıldı; adını Erik olarak değiştirdi ve ilk eseri Valse-Ballet'i yayınladı.

Sivil hayata dönünce, dönemin mizahçı, ressam ve empresyonistlerinin buluşma noktası olan evinin yakınındaki Le Chat Noir kabaresininin abonesi oldu. 1888'de piyano için Trois Gymnopédies adlı eserini besteledi. Bu eserde arkadaşı J. P. Contamine de Latour'un bir şiirinden esinlendi. Bir sene sonra Paris Büyük Sergisi'nde duyduğu Rumen pop müziği ve Endonezya vurmalı çalgılar topluluğu'nun yaptığı müzikten etkilenerek Gnossiennes üzerinde çalıştı. 1891'de bir kabarede ikinci piyanist olarak çalışmaya başladı ve burada besteci Claude Debussy ile tanıştı. Bir yanlış anlaşma yüzünden 1916'da dostlukları bozuluncaya kadar çok iyi arkadaş idiler.

Aynı yıl bir Katolik tapınağında mistik bir organizasyonun yöneticisi olan Josephin Pelodin ile tanıştı; onun takipçisi ve daha sonra da şapelin yöneticisi oldu. Trois Prélude du Fils des étoiles ve Le Sonneries de la Rose-Croix eserlerini bu mistik havanın etkisi ile yazdı. 2 yıl sonra ustası ile anlaşmazlığa düştü ve özgürlüğünü ilan ederek guruptan ayrıldı.

Hemen ardından 1893'te Danses gothiques'i yazdı. Bu eseri bilinen tek aşkı olan ressam Suzanne Valadon ile ilişkisinin bitmesi üzerine yazdı. Valadon, bir portresini yaparak kendisine armağan etmişti ancak bu hediyeyi verdikten 6 ay sonra sonra onu terketti. Acı çektiği bu dönemde ruhunu dinlendirmek için bu piyano eserini besteledi.

1893-1895'te kendi kilisesini kurdu. Bu kilisenin tek üyesi kendisiydi. Bu dönemde dini ve sanatsal görüşlerini açıklayan mektuplar, kitapçıklar yazdı. 1895'te, 18 saat boyunca aralıksız 840 defa çalınacak 8 ölçülük bir motiften oluşan Vexations'i besteledi. Aynı yıl, kendisine kalan az bir miktar miras ile görüntüsünü değiştirdi, bir rahip kılığı taşımaktan vazgeçti ve "Kadifeli Centilmen" görünümüne büründü.

1898 sonlarında ekonomik nedenlerle Paris'in bir kenar mahallesine taşındı, kendisine ilham veren büyük odalı bir evde Pièces froides (Soğuk odalar)'ı besteledi. Her gün, ölünceye kadar yaşadığı bu evden çıkarak Paris'in içine kadar 10 km yürüyerek gittiği, çeşitli kafelere uğrayıp içki içtiği ve bestelerini yaptığı, gece aynı şekilde döndüğü bilinmektedir.

1900'de tüm gizemli ve mistik uğraşlara son vererek müzikhol divası Paulette Darty ile çalışmaya başladı. Bu dönemde kafelerde konserler verdi ve popüler müzik ile uğraştı. Je te veux, La Diva de l' 'Empire, Tendrement gibi şarkılar besteledi. Son yıllarında yazdığı kabaret müziği eserlerin hepsini değersiz olarak niteledi.

1905'te halen amatör bir müzisyen olarak görülmekten ve akademik müzik dünyası ile çatışmaktan bıktığı için bir okula yazıldı ve Albert Roussel ile kontrpuan çalıştı. 1908'de diplomasını aldı.

1910'da müziği Serge Diaghilev, Pablo Picasso, Francis Picabia, Maurice Ravel, Igor Stravinsky ve Jean Cocteau'nun dikkatini çekti. Cocteau ile birlikte her ne kadar grup ile birlikte sayılmasa da Les Six (Altılar)adlı besteciler grubunun kurucusu oldu. Bu gurup, Ravel ve Debussy'de görülen empresyonizme, Stravinsky'nin Slavizmine, Schöenberg'in post-Wagnerciliğine karşı olan ve net bir müzik dilini savunan 6 besteciden oluşmaktaydı (Louis Durey, Arthur Honegger, Germaine Tailleferre, Darius Milhaud, Georges Auric ve Francis Poulenc) .

Kırklarına kadar besteci olarak ciddiye alınmayan Satie, Parade (Geçit Resmi) adlı bale müziği ile üne ulaştı. O sırada Paris'i kasıp kavuran Rus Balesi'nin programına alınan bu eseri Cocteau ve Picasso ile beraber yaratmıştı. Balenin sunuş metnini Apollinaire yazdı, koreografisini Massine, dekorlarını Picasso yaptı. Cocteau'nın önerisi ile eserin orkestrasyonunda daktilo, sis düdüğü ve bebek çıngırağı gibi araçlar kullanmıştı. Bu eser, büyük skandala yol açtı ve Satie'nin besteci olarak adını duyurmasını sağladı. Zürih'te Dadacılar onu hareketlerinin onursal üyesi yaptılar.

1924'te, Picabia'nın metnine dayanan Relache adlı ikinci bale eseri, René Clair tarafından Entr'acte adıyla filme alındı ve büyük olay yarattı.

Onun müzik anlayışını en iyi yansıtan eseri ise 4 soprano ve bir oda orkestrası için yazılmış Socrates adlı senfonik dramadır. Bu eser Stravinsky'i büyük ölçüde etkilemiştir.

Satie, 1 Temmuz 1925'te Paris'te bir hastanede siroz hastalığından hayatını kaybetti. Müziği geniş kitleler tarafından sevilmese de özellikle genç besteci ve müzisyenler arasında pek çok hayranı vardı.


Hayatı boyunca gariplikleri ile anıldı. Ölümünden sonra gardrobunda bulunun birbirinin aynı 12 kadife takım elbise, düzinelerce şemsiye ve birbirine eş 84 mendil uzun süre müziğinden daha çok konuşuldu. Müzik dünyasının ilgisinin onun garip kişiliğinden, eserlerine yöneltmesi 1948'de ABD'de bir üniversitede gerçekleşen Satie Festivali ile mümkün oldu. Bu festivali organize eden Amerikalı besteci John Cage, Satie'nin Vexations adlı eserini duymuştu ve 1963'te New York'ta 10 piyanistin 2 saatlik nöbetlerle piyano çalması ile eser seslendirildi. Bu deneyimden sadece John Cage değil, Yoko Ono ve John Lennon da çok etkilenmişti ve kendi ifadelerine göre 1968 yılında Vietnam Savaşı'nı protesto için hafta boyunca kendini hapsetme protestosunu Vexations deneyiminden esinlenerek gerçekleştirdiler. Satie'nin eserleri, 1960'lardan sonra popüler oldu.

1917, 1920 ve 1923'tye yazdığı 5 eser, musique d'ameublement (Mobilya Müziği) olarak adlandırılır. Dinlenmek için değil, arka planda yer almak için yazıldığını söylediği mobilya müziği parçalar, deneysel çalışmalardır. Bu eserler defalarca tekrarlanan birkaç ölçülük kısa parçalardan ibarettir. Dinleyicinin dikkatini çekmemeye çalışır. Vexations mobilya müziği örneklerindendir.
Biyografi Konusu: Erik Satie nereli hayatı kimdir.
RoSSoRoSe - avatarı
RoSSoRoSe
Ziyaretçi
6 Temmuz 2008       Mesaj #2
RoSSoRoSe - avatarı
Ziyaretçi
Erik Satie

Sponsorlu Bağlantılar
TiglonBoYs - avatarı
TiglonBoYs
Ziyaretçi
20 Temmuz 2008       Mesaj #3
TiglonBoYs - avatarı
Ziyaretçi
Erik Satie   BNF1
Safi - avatarı
Safi
SMD MiSiM
22 Eylül 2015       Mesaj #4
Safi - avatarı
SMD MiSiM
Ad:  eriksatie2.jpg
Gösterim: 936
Boyut:  130.2 KB

SATİE
(Erik), transız müzikçi (Honfleur 1866 - Paris 1925). Yetişmesinde en büyük pay, Paris konservatuvarı'nındır. Ama alıngan, fantezi düşkünü ve alaycı yaradılışı dolayısıyla konservatuvardan uzaklaştı. Chat noir kabaresinde ve Clou adlı kır lokantasında piyano çaldı. Dostluk kurduğu Debussy tarafından yüreklendirildi. Le Piege de Mdduse (1913) adlı lirik komedisiyle dadacılığa ve Parade (1917) adlı balesiyle gerçeküstücülüğe öncülük etti. Jean Cocteau'nun dostuydu, Altılar grubu'nu korumaya çalıştı. Grubun kimi üyeleri (Auric, Milhaud, Poulenc) ona bağlı kaldı. “Ortaçağ’a özgü ve mistik" bir yalınlık isteğini yansıtan ilk yapıtları, piyano içindir: 4 Ogive (1886), 3 Sarabande (1887), 3 Gymnopddie (1888), 3 Gnossienne (1890). Bu "naif" denemeleri ilginç bulan Debussy, GymnopĞdie'lerden 2'sini orkestraladı ve Satie'ye, "biçim konusunda titiz davranmasını" öğütledi. Bu dönemde piyano için Armut biçiminde üç parça (Trois Morceaux en forrne de poire) [1890-1903] ve Soğuk parçalar'ı (Piâces froides) [1897] besteledi. Katolik ve sosyalist olan Satie, bir ara sar Peladan'jn ro- sae crucis öğretisiyle ilgilendi ve "Eglise mötropolitaine de Jâsus Conducteur”ü kurdu (Yıldızların oğlu [le Fils des ötoiles, 1891], 3 Rose-Croix çanları [3 Sonneries de la Rose-Croix, 1892], Yoksullar missası [Messe des pauvres, 1895]). Tekniğini sağlam temellere oturtmak amacıyla 40 yaşındayken Schola cantorum’un kontra- punto sınıfına yazılarak d’indy ve Roussel ile çalıştı (1905-1908). 1898’den ölümüne değin oturduğu, Arcueil’deki gizli evinden uzaklaşmadı. 1923'ten başlayarak burada, Arcueil okulu'nu oluşturan "tilmizlerini (H. Cliquet-Pleyel, R. Desormiâre, H. Sauguet, M. Jacob) kabul etti. Bu yıllarda sanatı yadsıdı, “mobilya müziği denedi, "yinelemeli” ve “parçalanmış tekniği” kullanmaya başladı (Renö Clair’in Entr'acte adlı filminin müziğiyle yorumlanan Picabia'nın Relâche" adlı enstantaneci balesi, 1924). Yalnızlık ve sefalet içinde öldü. Daha önce adı geçen yapıtları dışında, çok sayıda piyano parçası (Pörsük prelüdler [Pröludes flasques], Sporlar ve Divertimentolar [Sports et Divertissements], Sondan önceki düşünceler [Avant-derniâres pensâes], Bürokratik sonatina [Sonatine bureaucratique], 5 Noktürn [5 Nocturnes] vb.), melodiler, Platon’dan esinlenerek bestelediği Sokrates adlı bir senfonik dramı (1918) ve kimi orkestralamaları (Birbirine bağlı üç küçük parça [Trois Petites Piöces montâes], Alışılmadık güzel [la Belle Excentrique]) vardır. “Öncü" Erik Satie'nin, kimi çağdaşları üzerindeki etkisi, amerikalı besteci John Cage tarafından ortaya konmuştur.

Kaynak: Büyük Larousse

Benzer Konular

17 Kasım 2007 / H€L€N Taslak Konular
24 Ekim 2015 / TiglonBoYs Müzik ww
19 Haziran 2012 / buz perisi Edebiyat ww
19 Temmuz 2012 / büşra_sarah Taslak Konular
10 Mart 2016 / ahmetseydi Bilim ww