ZİMMERMANN (Bernd Alois), alman besteci (Bliesheim, Köln yakınında, 1918 - Königsdorf, bugün Köln'de, 1970). 1950'de Köln Üniversitesi müzikbilim enstitüsü öğretim üyeliğine, ardından bu kentin yüksek müzik okulu bestecilik profesörlüğüne getirildi, izlenimci dönem denilen ilk dönemi Alagoana (1940-1950) balesiyle başladı, son derece dramatik keman konçertosu (1950) ve özellikle Bir bölümlü senfoni (1947-1953) ile sürdü. Trompet konçertosu’nda (1954) geniş ölçüde cazdan yararlanırken, 2 piyano için Perspek- tiven (1956) ve "Canto di speranza" denilen birinci viyolensel konçertosunda dizisel bir eğilim vardı.
1957’de Jakob Lenz’in Die Soldaten" adlı başyapıtını keşfetti ve bir operaya dönüştürdü. Çoğulcu dönem denilen ikinci yaratıcı dönemi böyle başladı. Gerçek bir çağdaş viyolonsel çalma teknikleri kılavu zu olan viyolonsel sonatı (1960), alto ve 25 çalgıcı için Antiphonen (1962) ve viyolonselci Siegfried Palm'a ithaf edilen bir tür imgesel bale olan “pas de trois biçiminde” viyolonsel ve orkestra konçertosu (1966) gibi yapıtlar bu dönemin ürünüdür.
Bestecinin dural dönem denilen son yaratıcı dönemi, Tratto I (1966) adlı elektronik yapıt ve viyolonsel ve piyano için in- tercomunicazione (1967) ile başladı, inter comunicazione'de viyolonselle, uzun uzatmalar yaptı ve çeyrek tonlar kullandı. Bunu son dinginlik yapıtı olan büyük orkestra için Photoptosîs prelüdü (1968) izledi. Ardından orkestra, caz orkestrası, man yetik bant, 3 koro, soprano, bariton ve anlatıcı için bestelenen Genç bir şair için Re- quiem (1969) adlı umutsuzluk uçurumu geldi. Bu yapıttan da sonra, orkestra için Stille und Umkehr (1970), viyolonsel için Dört kısa etüd (1970) ve son olarak 2 anlatıcı, bas ve orkestra için ich war\dte mich um und sah an alles Unrecht, das gesc- hah unter der Sonne (1970) adlı yapıtları besteledi. Bu son yapıtı tamamladıktan sonra, daha bir hafta geçmeden ve Tanrı düşüncesini savaşlar ve totalitarizmle parçalanan acımasız bir dünya imgesiyle bağdaştırmanın olanaksızlığı karşısında intihar etti.
Sponsorlu Bağlantılar
Bestecinin dural dönem denilen son yaratıcı dönemi, Tratto I (1966) adlı elektronik yapıt ve viyolonsel ve piyano için in- tercomunicazione (1967) ile başladı, inter comunicazione'de viyolonselle, uzun uzatmalar yaptı ve çeyrek tonlar kullandı. Bunu son dinginlik yapıtı olan büyük orkestra için Photoptosîs prelüdü (1968) izledi. Ardından orkestra, caz orkestrası, man yetik bant, 3 koro, soprano, bariton ve anlatıcı için bestelenen Genç bir şair için Re- quiem (1969) adlı umutsuzluk uçurumu geldi. Bu yapıttan da sonra, orkestra için Stille und Umkehr (1970), viyolonsel için Dört kısa etüd (1970) ve son olarak 2 anlatıcı, bas ve orkestra için ich war\dte mich um und sah an alles Unrecht, das gesc- hah unter der Sonne (1970) adlı yapıtları besteledi. Bu son yapıtı tamamladıktan sonra, daha bir hafta geçmeden ve Tanrı düşüncesini savaşlar ve totalitarizmle parçalanan acımasız bir dünya imgesiyle bağdaştırmanın olanaksızlığı karşısında intihar etti.
Kaynak: Büyük Larousse
Biyografi Konusu: Bernd Alois Zimmermann nereli hayatı kimdir.