Arama

Rayman Raving Rabbids

Güncelleme: 1 Mart 2007 Gösterim: 5.797 Cevap: 2
INIFERNO - avatarı
INIFERNO
Ziyaretçi
30 Aralık 2006       Mesaj #1
INIFERNO - avatarı
Ziyaretçi
i1
Ah yok mu o çocukluk yıllarım. Ben mahalle mahalle top peşinde koşarken bazı arkadaşlarımın Game Boy denilen o el "atari"sine nasıl da imrenirdim. En çok da Mario hastasıydım. Yoktu henüz bir bilgisayarım veya Nintendo'm ya da Sega'm o zamanlar. Beyaz kağıtlara kara kalemlerle Mario çizer, onlarla oynardım. Derken bir Commodore sonrasında Amiga sahibi oldum ama asla hasretini çektiğim Mario'ma kavuşamadım. PC'ye geçtiğimdeyse umutlarım yeşermişti ancak önüme koya koya Rayman diye sıkıcı, çirkin, kolsuz ve bacaksız bir ucubeyi koymuşlardı. Olmadı. Sevemedim bir türlü. Hem Rayman soru işaretlerine vurup onlardan mantar veya yıldız da çıkartamıyordu. Rayman'le böylece ayırdık yollarımızı ve konuşmadık yıllarca. Taa ki...
Sponsorlu Bağlantılar

Wii will rock you!

Rayman Raving Rabbids'i arkadaşımın yepyeni Wii'sinde oynarken eğer beni görüyor olsaydınız şöyle bir manzarayla karşılaşacaktınız: Elinde WiiMote'u ekrana çılgınca sallayan ve "wii wii wiiiiiii" diye normal bir insanın çıkarmayacağı sesler çıkaran hatta kendini tavşan sanan bir insan modeli. Evet evet yanlış duymadınız tavşan dedim. Bakmayın siz oyunun adının Rayman olduğuna buradaki esas oğlan(kız) tavşanlar. Hem de ne tavşanlar! Sokaklarda niyet çekenler gibi pısırık değil. Dans etmeyi seven, geyiren(!), çığlık atan, saçmalayan, histerik tavşanlar bunlar. Öyleki bunca yıldan sonra ekranda gördüğüm en sevilesi, en mıncıklanası, en ısırılası oyun karakterleri. Bu satırları okuduğunuzda oyunu oynarken bir kaç tahtamı kaybettiğimi düşünebilirsiniz ama ekranda gördüğünüzde tavşanlar konusunda hem fikir olacağımıza adım gibi eminim sevgili okurlar. Rayman sadece bir figüran bu oyunda. Her ne kadar oyun kazandıkça sevgili Rayman için yeni kostümler ve yeni ıvır zıvırlar açsanızda oyunun bütün odak noktası tavşanlar ve onların halleri üzerine.

Wii'nin çıkış oyunlarından biri olan Rayman'in tamamı Wii'nin kontrollerinin eğlencesini oyuncuya deneyim ettirmek üzerine kurulu mini oyunlardan oluşmakta. Arkadaşımdan evime dönüp de PC'de oynadığımda ise oyun, mizahı hariç herşeyini neredeyse kaybetti ki birazdan anlatacağım neden öyle olduğunu.

Wii?Wiiiii Wiiiiii!

PC'de oyunu kurduktan sonra ilk açışımızda genel grafik ve ses ayarlarını yapıyoruz. Benim gibi geniş ekran monitör sahiplerinin yüzünü güldürecek bir durum olarak oyunumuz geniş ekran çözünürlüklerine tam destek vermekte. Grafikler de tamamen oyunun ruhuyla uyuşmakta. Ne çok iyi, ne çok kötü. Zaten vermek istediği mizahı ve eğlenceyi vermek için kesinlikle yeterli. Ama siz yine de ekran kartınız sürücü ayarlarından AA ve AF'i açın. Korkmayın, ortalama bir PC'yi kasacak bir durum yok ortada. Seslere değinecek olursak ancak bu kadar komik olabilirlerdi diyebilirim. Zaten tavşanların histerik çığlıkları ve tepkileri oynadığınız süre boyunca yüzünüzden tebessümü eksik etmeyecek desem de sakın ha inanmayın. Bir oyunu beceremediğinizde o sesler ve çığlıklar size camı, çerçeveyi indirtebilir baştan uyarayım sizi. Hatta örneğin ip atlama oyununda ekranın önüne geçip size "nanik nanik" yapıyorlar ve ne olup bittiğini görmenizi zorlaştırıyorlar. Bu yüzden tansiyon hastalarına kesinlikle önermiyorum oyunu.


MaKaLeLe - avatarı
MaKaLeLe
Ziyaretçi
31 Ocak 2007       Mesaj #2
MaKaLeLe - avatarı
Ziyaretçi
Rayman Raving Rabbids

Sponsorlu Bağlantılar
İNCELEME

Rayman  Raving Rabbids WP by AtomicStoney

Ah yok mu o çocukluk yıllarım. Ben mahalle mahalle top peşinde koşarken bazı arkadaşlarımın Game Boy denilen o el "atari"sine nasıl da imrenirdim. En çok da Mario hastasıydım. Yoktu henüz bir bilgisayarım veya Nintendo'm ya da Sega'm o zamanlar. Beyaz kağıtlara kara kalemlerle Mario çizer, onlarla oynardım. Derken bir Commodore sonrasında Amiga sahibi oldum ama asla hasretini çektiğim Mario'ma kavuşamadım. PC'ye geçtiğimdeyse umutlarım yeşermişti ancak önüme koya koya Rayman diye sıkıcı, çirkin, kolsuz ve bacaksız bir ucubeyi koymuşlardı. Olmadı. Sevemedim bir türlü. Hem Rayman soru işaretlerine vurup onlardan mantar veya yıldız da çıkartamıyordu. Rayman'le böylece ayırdık yollarımızı ve konuşmadık yıllarca. Taa ki...

Wii will rock you!

Rayman Raving Rabbids'i arkadaşımın yepyeni Wii'sinde oynarken eğer beni görüyor olsaydınız şöyle bir manzarayla karşılaşacaktınız: Elinde WiiMote'u ekrana çılgınca sallayan ve "wii wii wiiiiiii" diye normal bir insanın çıkarmayacağı sesler çıkaran hatta kendini tavşan sanan bir insan modeli. Evet evet yanlış duymadınız tavşan dedim. Bakmayın siz oyunun adının Rayman olduğuna buradaki esas oğlan(kız) tavşanlar. Hem de ne tavşanlar! Sokaklarda niyet çekenler gibi pısırık değil. Dans etmeyi seven, geyiren(!), çığlık atan, saçmalayan, histerik tavşanlar bunlar. Öyleki bunca yıldan sonra ekranda gördüğüm en sevilesi, en mıncıklanası, en ısırılası oyun karakterleri. Bu satırları okuduğunuzda oyunu oynarken bir kaç tahtamı kaybettiğimi düşünebilirsiniz ama ekranda gördüğünüzde tavşanlar konusunda hem fikir olacağımıza adım gibi eminim sevgili okurlar. Rayman sadece bir figüran bu oyunda. Her ne kadar oyun kazandıkça sevgili Rayman için yeni kostümler ve yeni ıvır zıvırlar açsanızda oyunun bütün odak noktası tavşanlar ve onların halleri üzerine.

Wii'nin çıkış oyunlarından biri olan Rayman'in tamamı Wii'nin kontrollerinin eğlencesini oyuncuya deneyim ettirmek üzerine kurulu mini oyunlardan oluşmakta. Arkadaşımdan evime dönüp de PC'de oynadığımda ise oyun, mizahı hariç herşeyini neredeyse kaybetti ki birazdan anlatacağım neden öyle olduğunu.

Wii?Wiiiii Wiiiiii!

PC'de oyunu kurduktan sonra ilk açışımızda genel grafik ve ses ayarlarını yapıyoruz. Benim gibi geniş ekran monitör sahiplerinin yüzünü güldürecek bir durum olarak oyunumuz geniş ekran çözünürlüklerine tam destek vermekte. Grafikler de tamamen oyunun ruhuyla uyuşmakta. Ne çok iyi, ne çok kötü. Zaten vermek istediği mizahı ve eğlenceyi vermek için kesinlikle yeterli. Ama siz yine de ekran kartınız sürücü ayarlarından AA ve AF'i açın. Korkmayın, ortalama bir PC'yi kasacak bir durum yok ortada. Seslere değinecek olursak ancak bu kadar komik olabilirlerdi diyebilirim. Zaten tavşanların histerik çığlıkları ve tepkileri oynadığınız süre boyunca yüzünüzden tebessümü eksik etmeyecek desem de sakın ha inanmayın. Bir oyunu beceremediğinizde o sesler ve çığlıklar size camı, çerçeveyi indirtebilir baştan uyarayım sizi. Hatta örneğin ip atlama oyununda ekranın önüne geçip size "nanik nanik" yapıyorlar ve ne olup bittiğini görmenizi zorlaştırıyorlar. Bu yüzden tansiyon hastalarına kesinlikle önermiyorum oyunu.


rayman raving rabbids

Gelelim mini oyunlarımıza. Öyle üç beş değil yetmişin üzerinde, bir o kadar da çeşitli ve absürd birbirinden güzel mini oyunlar var. Benim favorilerim arasında en uzağa öküz fırlatma, ihtiyaç gideren(!) tavşanların kapılarını kapatma, her bölümde değişik bir müzik teması ve lisanslı şarkısıyla disko, time crisis ve house of the dead tarzı arcade shooter şeklinde oynadığımız oyunlar bulunmakta. Her bölümde dört oyundan üçünü bitirdiğimizde bir sonraki bölümün oyunlarını oynayabiliyoruz. Bölüm geçişlerinde de ya bahsettiğim shooter tarzındaki mini oyunu ya da hayvanlar üzerinde yarıştığımız bir diğer oyunu oynuyoruz. Her oyun veya bölüm geçişte karşımıza çıkan ara sinematikler ise o kadar aynılarki ilk izleyişinizden sonra tek yaptığınız düğmeye basıp geçmek olacak. Mini oyunlar her ne kadar absürd, eğlenceli ve çeşitli olsa da her biri oldukça kısa sürmekte. Kaçınılmaz olarak başladıktan bir iki saat sonra daha önce oynadıklarınızı küçük varyasyonlarla tekrar etmeye başlıyorsunuz ki bu da can sıkıcı bir durum.

PiiCii?

Gelelim oyunun Wii'den PC'ye geçerken kaybettiği o çok önemli şeye. Tahmin etmişsinizdir şimdiye kadar; tabiki kontroller. Örneğin bir mini oyunda ekrana çıkan nesnenin şeklini WiiMote ile çizerken, bunu PC'nin faresiyle çizmenin hiç bir orijinalliği yok. Oyun tablası veya klavye,fare ikilisinden birini seçmek durumundayız ki PS2 formatında bir oyun tablanız varsa onu seçmenizi tavsiye ederim. Klavye,fare ikilisine göre bir parça hantal kalsa da en azından analog kollar klavye ve fareyle yaptıklarınızdan daha yaratıcı. Unutmadan her mini oyunun başında oyunu nasıl oynayıp kontrolleri nasıl kullanacağınızı belirten yazılar var. Bu yazıları mutlaka okumanızı tavsiye ederim ki oyun başladığında ekrana baka kalmayın. Genel olarak bütün mini oyunlar kontroller üzerine kurulu olduğundan Rayman'i Wii dışında bir platformda oynadığınızda size kalan tek şey tavşanlar ve absürdlükleri.

Rayman, her konsoldan dönme PC oyununda görülen çeşitli hatalara da sahip. Mesela Creative marka ses kartınız varsa ses ve görüntü senkronize olmayabiliyor zaman zaman. Hatta oyun sırasında devasa online oyuncularının aşina olduğu "rubber band" efektiyle de karşılaştım sıkça. Son olarak her bölümdeki disko bölümü çalışmak ve çalışmamak konusunda gayet keyfi kararlar verebiliyor. Umarım Ubisoft bu sorunlar için en kısa zamanda, insanlar oyunu tüketmeden bir yama yayınlar.

Mini oyunların bazıları çoklu oyuncu desteğine sahip olmasına rağmen bizim elimizde sadece tek bir WiiMote olduğundan deneme şansı bulamadık. Ama PC'de story mod'da açtığınız oyunları çoklu oyunculu şekliyle score mod'da oynayabiliyorsunuz.

Son söz

Tüm bu anlattıklarımdan sonra geldik en can alıcı kısma. Raving Rabbids'i almalı mıyız, almamalı mıyız? Eğer Wii sahibi şanslı kişilerden biriyseniz durduğunuz hata ki aslında Wii'yle beraber verilen 5 oyunluk paketin içinde Rayman mevcut. Yok eğer PC sahibiyseniz neşeli grafikler, güldüren sesler, dünyanın belkide en absürd oyun kahramanları, herşey mevcut ama nereye kadar? Wii'nin kontrolleri olmadan Rayman'in ömrü bilgisayarlarımızda en fazla bir kaç saat. Bitirdiğiniz oyunları geri dönüp score mode'da ya da family mode'da çoklu oyunculu şekliyle tekrar oynayabilseniz de PC'de bu kontrollerle bunu kimsenin yapacağını sanmıyorum. Rayman'den şu sonuca varıyoruz ki Wii için tasarlanmış bir oyun PC'de benzer bir kontrol sistemi çıkıncaya kadar Wii'de kalmalı.





MaKaLeLe - avatarı
MaKaLeLe
Ziyaretçi
1 Mart 2007       Mesaj #3
MaKaLeLe - avatarı
Ziyaretçi
Bu aralar Dark Messiah of Might and Magic’i bir kere daha oynuyorum. Nedense bilmem, ama bu aralar bu oyunu yeniden makineye yükleyip, Multiplayer’ına girmek içimden geldi. Steam üstünden sade sade takılırken, aslında daha farklı konsepte bir oyuna ihtiyacım olduğunu anladım. Bu sırada imdadıma Rayman Raving Rabbids yetişti. Aslında Rayman bir platform oyunu ve Rayman Raving Rabbids de Wii için çıkartılan bir yapım. Ama hiç anlamam dinlemem dedim, bilgisayarıma yükledim ve o yükleyiş oldu.

Tavşanlar diyarı

Rayman ormanda Globox’larla beraber piknik yapmaktadır. Ama biranda çevresindeki Globox’lar toprak içine çekilir ve çekildikleri yerden tavşanlar çıkar. Son olarak “Güm güm güm” sesi eşliğinde kocaman kara bir tavşan gelir, Rayman’i yakalar ve macera başlar. Yapımın hemen başındaki sinematikle direk olarak olaylar bize gösteriliyor. Bizi yakalayan tavşanların tipleri cidden komedi, hatta direk ofsayt olarak tabir edilebilir. Zaten tavşanları gördüğünüz ilk dakikada gülmeye başlayabilirsiniz.

Oyunun senaryo kısmında Rayman kendisini kaçıran tavşanlardan kurtulmak istiyor. Ancak kendisi hapiste ve hapis içinden sadece mini oyunları oynadığı zaman dışarı çıkabiliyor. Sadece o kocaman siyah tavşan gelip, Rayman’i tuttuğu gibi mini oyunların olduğu arenaya atıyor. Arenada toplamda beş adet kapı var. Bunların dördü Rayman’nin katılacağı müsabakalar olurken, diğer bir tanesi ise ana kapı. Dört oyundan en az üçünü kazanmak zorundasınız. Böylece ana kapı açılıyor ve bölüm sonundaki büyük oyuna giriyorsunuz. Başarılı olursanız ufak bir hücre içindeki kapalı olan Globox kurtuluyor. Ödül olarak tuvalet pompası kazanırken, diğer bölüme geçiyorsunuz.

Mücadeleye girdiğiniz mini müsabakalar ve bölüm sonundaki ana müsabaka oldukça eğlenceli ve komedi. Mini oyunlar içinde; bir ineği en uzağa fırlatma, tavşanın dişlerindeki kurtları yakalama, zincir üstünden atlama, Süpermen kıyafeti giymiş bir tavşanı uzağa fırlatma, birinin kafasına vurup tepesinde şişlik oluşturma vs… gibi oldukça çok çeşitli oyunlar var. Ama bunlar arasında değişmeyen bir tane var. Bu da; diskoda Rayman dans ederken, sağından ve solundan gelen tavşanları zamanında yakalamak. Yakalamak dediğim, karakterimizin sağ ve sol tarafında ışıklı kısımlar var. Tavşanlar üstlerine geldiği anda, doğru zamanda tuşa basarak ışığın yanmasını sağlamak ve tavşanı ortadan kaldırmak. Bölümü geçmek için oynadığımız ana oyun ise, karşımıza çıkan tavşanları tuvalet pompası ile saf dışı bırakıyoruz. Beş tane pompamız var ve bunları tavşanlar üstüne atıyoruz. Pompalar bittiğinde doldurmak için fareyi ekranın sağına getirmek yeterli, otomatik olarak pompalar doluyor. Bir de Rayman elini atıp tavşanları yakalayabiliyor. Tuttuklarını ise diğerlerinin üstüne atabilirsiniz. Bu ikinci atış mod’yla ayrıca üstünüze pompayla ateş eden tavşanların, mermilerini de durdurabilirsiniz.

Diğer noktalar

Rayman turnuvalardan kazandığı pompalarla manyak tavşanların elinden kaçmayı planlıyor. Pompaları hücresinin duvarına yapıştırıp, yüksekte bulunan pencereden dışarı kaçacak. Hücremizde Rayman’nin kıyafetlerinin olduğu bir gardırop, gramofon ve hücrenin tuvaleti bulunuyor. Gardırop içinde Rayman’ni giydirebileceğimiz kostümler yer alıyor. Bunlar arasında Gangsta, Disco, Goth vs… gibi çeşitli giysiler mevcut. Zaten mini oyunları kazandıkça başka giysiler de açılıyor. Gramofon da ise diskoda dans edip, tavşanları ışınladığımız bölümdeki şarkılar çalıyor. Şarkı dediysem de bunlar arasında Just Want to Have Fun, La Bamba gibi lisanslı ve ünlü parçalar var. Hücrenin tuvaletinde ise Rayman’nin oynadığı oyunları tekrar edebiliriz. Aslında günün özeti gibi bir olay.

Oyunda hikayenin akışı Story mod ile sağlanıyor. Ancak Story dışında Family ve Score mod adında iki farklı seçenek daha var. Score mod’ta yapım içindeki mini oyunların aynısını oynuyoruz. Ancak bu sefer amaç en yüksek puanı elde etmek. Böylece o müsabaka ile ilgili sıralamaya giriyoruz. Family mod’ta ise Rayman’i iki kişi oynama imkanımız var. Bir kişi klavyeden, diğeri ise fareden yine aynı mini oyunları oynayabiliriz. Ancak bu durum biraz karışıyor, çünkü oyunun aslında Wii platformu için çıktığını aklımıza getirirsek, kontroller konusunda Rayman biraz sınıfta kalıyor. Şöyleki oyunu istersek Gamepad, fare veya klavye üçlüsünden istediğimizle oynayabiliriz. Ancak bir mini oyun içinde kontroller fareyle çok rahat olurken, bir diğerinde klavye veya Gamepad ile daha rahat olabilir. Bu yüzden sürekli klavye ve fare arasında gidip geliyoruz. Bunun iki kişiyle oynanması bu yüzden biraz kasıntı olabiliyor.

Grafik ve diğerleri

Teknik olarak oyunun grafikleri kendisi için yeterli. Komik tavşan modellemeleri, animasyonlar, çevrenin tasarımı hepsi birbiriyle uyumlu. Zaten oyunu oynarken içiniz açılacaktır, çünkü cıvıl cıvıl renklere sahip. Zaten komedi yapıya sahip bir oyundan başka bir şey beklenmesi ters olur. Seslendirmeler de başarılı. Oldukça komedi efektler eşliğinde duyabilirsiniz.

Rayman Raving Rabbids’te bir profil oluşturuyoruz ve bu profilde oynadığımız oyunlara göre belli birer puan kazanıyoruz. Bu puanlarla menüdeki bonus materyalleri açma imkanımız oluyor. Genel olarak toparlarsak Rayman’nin tavşanlarla dolu son macerası son derece komedi. Kontrollerdeki sıkıntı alıştıktan sonra kolay gelebiliyor. Bunlardan ayrı olarak oyunun sistem gereksinimi de artı kısımlardan. Düşük sistemlerde akıcı bir şekilde oynanabilir. Ancak kısa oyun süresi diğer dezavantajlarından. Zaman geçirmek, biraz eğlenmek ve gülmek için tavşanlar güzel bir alternatif olacaktır