Zeyd b. Sâbit Radıyallahu Anh, ashâb–ı kirâmın büyüklerinden olup, Peygamber Efendimizin vahiy katiplerindendir. Hicretten yaklaşık on bir yıl kadar önce Medine'de doğmuştur. Ensârdan, Hazrec kabilesinin bir kolu olan Neccârogulları'na mensuptur. Künyesi Ebû Saîd veya Ebû Sâbit'tir. Ayrıca Ebû Hârice veya Ebû Abdurrahman da denilmektedir. Lâkabı ise, el–Kârî' ya da el–Mukrî' veya Kâtibü'l–Vahiy'dir.
İslâm ile şereflenmeden evvel Evs ve Hazrec kabileleri arasında yıllarca süren harpler olmuştu. İşte Zeyd b. Sâbit'in babası da hicretten evvel "Yevmü'l–Buâs" gününde, Evs ile Hazrec kabileleri arasındaki çarpışmada öldürülmüştü. O sıralarda Zeyd b. Sâbit henüz altı yaşlarında bir çocuk idi. Küçük yaşta babasını kaybeden Zeyd b. Sâbit yetim olarak büyümüştü.
Annesi tarafından büyütülüp yetiştirilen Zeyd b. Sâbit, Resûlullah Sallallahu Aleyhi ve Sellem Medine'ye hicret ettiğinde, hâlâ çocuk sayılabilecek bir yaştaydı. Bu konuda kendisi şöyle demiştir:
"Resûlullah Medine'ye geldiği sıralarda ben on bir yaşlarında idim."
Zeyd b. Sâbit, çok akıllı, zeki ve hafızası da son derece güçlüydü. Daha çocuk yaşındayken Kur'an'dan on yedi tane sûre ezberlemişti. Anlatılır ki, Peygamberimiz Sallallahu Aleyhi ve Sellem, İslâmiyet'i öğretmek üzere Medine'ye ashâb–ı kirâmdan Mus'ab b. Umeyr'i göndermişti. O da hemen Medine'de tebliğ ve davet çalışmalarına başlamış, böylece insanların İslâm ile şereflenmelerine vesile olmuştu. İşte bu sıralarda henüz çocuk denecek yaşlarda olan Zeyd b. Sâbit de, Mus'ab b. Umeyr vâsıtası ile Müslüman oldu. Müslüman olunca hemen Kur'an–ı Kerîm'in vahyolunan âyetlerini ezberlemeye başladı. Nitekim Efendimiz Aleyhissalâtu Vesselâm Medine'ye hicret ettiğinde Kur'an–ı Kerîm'den on yedi tane sûre ezberindeydi. Küçük yaşına rağmen öylesine gayretliydi ki, sadece ezberlemekle kalmıyor, bir taraftan da Benî Neccâr kabilesinin çocuklarına Kur'an–ı Kerîm öğretiyordu