Arama


Misafir - avatarı
Misafir
Ziyaretçi
8 Eylül 2008       Mesaj #6
Misafir - avatarı
Ziyaretçi
PROGRAM TASARIMI YAKLAŞIMLARI

Eğitim programı tasarımı, bir programın hangi öğelerden oluşacağının ortaya çıkarılması sürecidir. Program tasarımı, endüstriyel tasarım kavramında da olduğu gibi öğretimin düzenlenmesini anlamlı bir bütünlük içinde ele almayı amaçlar.

Eğitim programları tasarımlarını geliştirmede genelde üç temel yaklaşım izlenmektedir.
Bunlar;
  1. Konu Merkezli Program Tasarımları
  2. Öğrenen Merkezli Program Tasarımları
  3. Sorun Merkezli Program Tasarımları

Bütün yaklaşımlarda programın öğeleri aynıdır. Fark, bu öğelerin düzenlenişi, öğeler arası ilişkiler ve temele alınan değerdedir.

1. Konu- Merkezli Program Tasarımları (daimicilik-esasicilik Konular merkeze alınır ve bu konular değişmez.

a. Konu Tasarımı: dersler konulara bölüner ve bütün konular es geçilmedn işlenir.
b. Disiplin Tasarımı: Konular akademik disiplinler şeklinde öğrenciye verilir.Yani biyoloji dersi bir biyologa anlatılıyormuş gibi anlatılır.
c. Geniş Alanlı Tasarım: Konuları mantığa uygun bir şekilde bir araya getirmektir. Bu
şekilde farklı dersler olan coğrafya, ekonomi, politika, antropoloji, sosyoloji ve tarih bir araya
getirilerek sosyal bilgiler dersi oluşturulur. Parçalanmışlığı önlemek ister
Ülkemizde de son ilköğretim (1-8) programlarında Tarih ve Coğrafya, Sosyal Bilgiler adı altında
birleştirilmiştir.
d. Süreç Tasarımı: Her konu için ayrı ayrı öğrenme yollarını düzenleme yerine, tüm konular için
ortak bir öğrenme yolunu ön plana çıkaran bir tasarım yaklaşımıdır. "Eleştirici düşünce" bu
yaklaşımın en önemli ürünlerinden biridir. Burada amaç, öğrencinin en iyi şekilde nasıl öğreneceğidir.

2. Öğrenen Merkezli Tasarımlar (ilerlemecilik)

Öğrencinin programın merkezi olduğu ve her konunun ona göre düzenlenmesi gerektiği görüşüdür. Programın öğelerinin organize edilmesinde hareket noktası öğrenci ilgi ve ihtiyaçlarıdır.

Cocuk Merkezli Tasarımlar: Öğrencinin ilgisi ve ihtiyaçları ön plandadır. "kişi yaşadığını öğrenir"
görüşü, bu yaklaşımın ana düşüncesidir. Esnek bir programı savunur.

Yasantı Merkezli Tasarımlar: Çocukların ihtiyaçları ve ilgilerinin önceden tasarlanamayacağı fıkri ön plandadır. Bu nedenle eğitim programı tüm ihtiyaçları önceden belirlemez, bizzat öğretmen her öğrenciye uygun olanı. uygulama alanında vermelidir.

Romantik (Radikal)Tasarımlar: Savunucuları. okulun işlev ve İş görüsünün tamamen gözden geçirilip değiştirilmesinin gerektiğini ileri sürmüşierdir. Bu tasarımcılardan Pestallozzi "kişiler kendilerini en iyi kendi doğalarında bulabilir" demiştir.

Kimi savunucuları daha da ileri giderek, velilere çocuklarım okula hiç göndermemelerini, çünkü bizzat okulların öğrencinin gelişmesini engelleyici olduğunu ileri sürmüşlerdir.

Hümanistik Tasarımlar: Bu tasarımcılar, hümanistik psikolojiyi ön planda tutmuşlardır. 50'li
yılların davranışsal psikolojisi ve eğitim programı tasanmlarına tepki olarak ortaya
çıkmıştır. Bu psikolojik yaklaşımda insan davranışı basit bir etki-tepki ilişkisinden çok daha karmaşık olduğu ileri sürülmüştür.

3. Sorun Merkezli Tasarımlar (yeniden kurmacılık)

Sorun merkezli tasarımlar öğrencilerin toplumsal sorunları, ihtiyaçları, ilgi ve yetenekleri üzerinde durur. Bu tasarımcılar hayatın gerçek problemlerini ön planda tuttukları için kişinin durumunu da göz önünde bulundururlar.

Yasam Sartları Tasarımı: Bu tasarımla, eğitimciler öğrencilerin kavrayışlarını geliştirmekte ve "gerçek" dünya ile ilgili sorunları konusunda genelleme becerisi kazanmalarında yardımcı olmaktadırlar. Bu tasanın, üç ana varsayım üzerine kurulmuştur.
Toplumun değişen yaşam ortamına uyum sağlaması ve bu amaca ulaşabilmek için eğitimde yapılması gerekenlerin ortaya konması.

Konular, toplumun yaşamına göre düzenlenecekse öğrencinin içinde bulunduğu çevresi ile programdaki konuların birbirleriyle bağdaştırılması,

Cekirdek (CORE) Tasarımı: Bu tasarım da konu merkezlidir ve genel eğitim üzerinde odaklaşmıştır. öğrenen merkezli program tasarımına pek yakınlığı yoktur. Tasarımlar, öğrenci sisteme girmeden önce yapılır.

Toplumsal Sorunlar ve Yeniden Kurmacılık Tasarımı: Bu tasarımcılar toplumun sosyal, politik, ekonomik gelişmelerinin program tasarımı ile bağlantısı konusu üzerinde ilgilenirler. Program tasarımı ile eğitimcilerin, toplumun iyileştirilmesine katkıda bulunabileceklerine inanırlar.

Konu alanını merkeze alan tasarımların felsefi temellerinin idealizm ve klasik realizm olduğu ve dayandığı eğitim felsefesinin ise daimicilik ve esasicilik olduğu söylenebilir. Eğitim programı, her bir konu alanının kendine özgü yapısı ile ele alınarak düzenlemelidir. Konu alanı deseninde öğrencinin sadece bilgiyi kazanmış olması, öğrenmesi için yeterli görülmektedir.
Son düzenleyen BrookLyn; 8 Eylül 2008 15:18