Gezi sırasında Konya’da iken (20-22 Mart 1923) bir söylevinin okunmasından sonra, Muhtar Bey’in
- ''Yaşasın Başkumandan'' sözleri üzerine,
- '' Neden Mustafa Kemal demiyorsun da Başkumandan diyorsun?'' Muhtar Bey imalı bir edayla:
- ''Hele, diyor, ne olur ne olmaz, daha epey müddet şu ‘Başkumandanlık’ üzerinizde kalsın!''
Deminden beri şakalaşıp duran Gazi, derhal kartallaşıvermişti:
- ''Vay, sen beni Başkumandanlıktan mı kuvvet alır sanıyorsun?'' (Sesini tabiileştirerek) Dinle bak öyleyse sana bir anımı anlatayım: Hani ben Erzurum’da ordu müfettişliği nişanlarımı yakamdan atarak ‘ferdi millet’ kalmıştım ya? O zamana kadar emirlerimi dinleyen kumandan... (ismini söyleyecekti, söylemedi), ondan sonra verdiğim emirleri dinlememeye başlamasın mı! Makamına gittim: ‘Paşa, paşa dedim, size o emirleri bu yakadaki yıldızlar vermiyor, Mustafa Kemal veriyordu; o yine karşınızdadır, yazınız! Yazdı. Emir gideceği yere gitti. Fakat çıktıktan sonra aklıma gelmişti. Ya kumandan düğmeye basıp da ‘Posta, bunu dışarı çıkarınız’ deseydi. (Sesi yine heybetleşerek) Fakat diyemezdi, karşısında Mustafa Kemal var, diyemezdi.”