Oğul, babanın sağında oturur. Yani baba ve oğul var, bir de Ruhülkudus yani kutsal ruh var.
Oğulun babanın sağında oturması, Zeusun çok sevdiği oğlu Hermes'in onun sağında oturmasından alıntıdır.
İsa yaşamı boyunca kendisinin peygaber olduğunu hiç söylememiş bir yahudi rabbisi, haham.
Onun ölümünden sonra Hıristiyanlık dini oluşturulurken isanın ölümünün 50. günü (paskalaya) Kutsal ruhun havarilerin gönlünde belirip onun ölmediğini sağında oturduğunu söylemesi kafalara sokulmuş. Tanrı oğlu olması ise yine eski mitlerden alıntı. Apollonun bir ölümlü kadından olma oğlu Apollonius hikayesinden, o da Zeus'un ölümlüden oğlu Hercules'ten alıntıdır.
Diğer hikayelerin çoğunluğu da ermiş kişi kabul edilen İsa ile yakın tarihlerde yaşamış Tyanalı Apollonius'a ait söylentiler. Bunların içinde 12 havariden, 7 uyuyanlara, körlerin gözünü açması, cüzzamlıları iyileştirmesi, ölüyü diriltmesi dahil. Yani İsa'dan daha önceki hikayeler ona yüklenmiş.

Ama iyi geliştirmişler 2.5 milyar insan bunlara inanıyor. Ya geriye kalan 4.5 milyar nelere inanıyor?