Üçlü Birlik (Teslis) İnancı Nedir?

(1) Her kim kurtulacak ise, her şeyden önce, katolik inancı kabul etmelidir;

(2) Bu inancı bütünüyle ve yozlaştırmadan tutanlar dışında herkes şüphesiz ki, sonsuza dek yok olacaktır.

(3) ve Katolik İnanç şudur: Üçlübirlikte tek bir Tanrı’ya ve birlik içindeki Üçlüğe tapınırız;

(4) bu kişileri ne birbirine karıştır ne de özünü böleriz.

(5) çünkü Baba tek bir Kişidir, Oğul başka, Kutsal Ruh ise başka bir Kişidir.

Ancak Baba’nın, Oğul'un ve Kutsal Ruh'un Tanrısal özyapısı birdir görkemde eşit, yücelikte sonsuzdur.

(7) Baba nasıl ise, Oğul ve Kutsal Ruh da öyledir.

Baba yaratılmamıştır, Oğul yaratılmamıştır, Kutsal Ruh yaratılmamıştır.

(9) Baba anlaşılmaz, Oğul anlaşılmaz, Kutsal Ruh anlaşılmazdır.

(10) Baba ebedi, Oğul ebedi, Kutsal Ruh ebedidir.

(11) Buna rağmen hepsi üç farklı ebedi değil, fakat tek bir ebedidir.

(12) Ne üç farklı "yaratılmamış" ne de üç farklı "anlaşılmaz" vardır, fakat tek bir "yaratılmamış" ve tek bir "anlaşılmaz" vardır.

(13) Aynı şekilde Baba her şeye kadir, Oğul her şeye kadir ve Kutsal Ruh her şeye kadirdir;

(14) Buna rağmen hepsi üç farklı "her şeye kadir" değil, tek bir ‘her şeye kadir’dir.

(15) Baba nasıl Tanrı ise, Oğul da Tanrı’dır ve Kutsal Ruh da Tanrı’dır;

(16) Buna rağmen bunlar üç farklı Tanrı değil, tek bir Tanrı’dır.

(17) Baba nasıl Rab ise, Oğul da Rab'dir, Kutsal Ruh da Rab'dir;

(18) Buna rağmen bunlar üç farklı Rab değil, tek bir Rab'dir.

(19) Hristiyan gerçeği uyarınca her kişinin ayrı ayrı Tanrı ve Rab olduğunu ikrar etme yükümlülüğü altında olmamızla birlikte;

(20) Katolik iman “üç farklı Tanrı ya da üç farklı Rab vardır” gibi bir ifadeyi kullanmamızı yasaklar.

(21) Baba hiçbir şeyden gelmemiştir; ne yaratılmış ne de doğurulmuştur.

(22) Oğul yalnızca Baba’dandır; ne oluşturulmuş, ne yaratılmıştır, fakat biricik Oğuldur.[1]

(23) Kutsal Ruh, Baba’dan ve Oğul’dandır; ne oluşturulmuş ne yaratılmış ne de doğurulmuştur[2] fakat Baba’dan ve Oğul’dan çıkmıştır.

(24) Böylece, üç tane değil, tek bir Baba vardır; üç Oğul değil tek bir Oğul, üç Kutsal Ruh değil, tek bir Kutsal Ruh vardır.

(25) Üçlübirlik’te hiç bir kişi diğerinden önce ya da sonra gelmez; hiç bir kişi diğerinden üstün ya da aşağı değildir.

(26) Ancak tüm üç kişi de aynı derecede sonsuz ve aynı derecede eşittir.

(27) Öyle ki, her şeyde, daha önce de söylendiği gibi, Üçlük’teki Birliğe ve Birlik’teki Üçlüğe tapınılmalıdır.

(28) Bu nedenle, kurtulacak olan kişi Üçlübirliği böyle düşünmelidir.

(29) Bundan başka, kişinin sonsuz kurtuluşu alması için Rabbimiz İsa Mesih’in beden almasına doğrudan inanması şarttır.

(30) Çünkü inandığımız ve ikrar ettiğimiz doğru iman Tanrı Oğlu Rabbimiz İsa Mesih’in hem Tanrı hem de insan olduğudur.

(31) [Oğul] Baba’nın özünden,

zamanın öncesinde Tanrı olarak var olan;

annesinin özünden insan olarak zaman içinde (bu dünyada) doğmuştur.

(32) Mükemmel Tanrı ve mükemmel insandır, düşünen bir cana ve gerçek bir insan bedenine sahiptir.

(33) Tanrısal özyapıya ait olması açısından Baba ile eşit, insan olması açısından O’ndan aşağıdadır.

(34) Tanrı ve insan olmasına karşın, iki farklı Mesih değil, fakat tek bir Mesih’tir.

(35) Tanrısal özyapının ete ve kemiğe dönüşmesi ile değil, fakat Tanrı’nın insanlığı giyinmesiyle tekdir [tek bir Mesih’tir].

(36) Tümüyle tektir, [Tanrısal] özlerin karışmasıyla değil, tek bir kişinin birliğiyledir.

(37) düşünebilen can ve beden olarak tek bir insandır, bu yüzden de Tanrı ve İnsan olarak tek bir Mesih’tir.

(38) Bizim kurtuluşumuz için acı çekmiş, cehenneme inmiş, üçüncü gün ölümden tekrar dirilmiş,

(39) göğe yükselmiş, her şeye kadir Baba Tanrı’nın sağında oturmuş

(40) oradan ölüleri ve dirileri yargılamak için gelecektir.

(41) O geldiğinde bütün insanlar [ölümden] bedenleri ile tekrar dirilecek

(42) ve yaptıkları [işler] için hesap verecektir.

(43) İyilik edenler sonsuz yasamı kazanacak, kötülük edenler ise sonsuz ateşe düşecekler

(44) Bu Katolik imana sağlam bir şekilde inanmayan bir kimse kurtulamayacaktır.



[1] Orijinal metin Latince olarak yazılmış olup buradaki ifade tam olarak şudur: Filius a Patre solo est non factus, nec creatus, sed genitus. “Genitus” kelimesi Eski Ahit’in Septuagint (YETMİŞLER) tercümesinde ve Yeni Ahit’te “γενους” (genous) olarak geçer. Aziz Yuhanna bu kelimeyi kullanırken “mono” önekini kullanarak Mesih’in eşsizliğini ve tekliğini güçlü bir şekilde vurguladı (Yuhanna 1:14, 18). Eski Ahitte İsa Mesih’i tipleyen bir kişilik olan İshak “İbrahimin biricik Oğlu” olarak geçer. Ancak İbrahim’in Ketura’dan 6, Hacer’den 1 oğlu vardır. Yani İshak, İbrahimin tek oğlu değildir. Tanrı ve İbrahim arasındaki antlaşma İshak soyu ile devam edeceğinden, İshak da sembolik olarak kurban edilen tek oğul olduğundan eşsizdir (Tekvin 22:2). “Seçilmiş Olma, Yüksek Bir Pozisyona Sahip Olma, Ayrıcalıklı Olma” anlamında bu kelime kullanıldığı için Antlaşmasal Kişilikler “Genitus” kelimesi ile ifade edilir (Mezmur 89:27 [Davut için] ). Çıkış 4:21-23 ayetlerinde ise Tanrı bütün İsrail halkını tek bir kişi gibi görür, çünkü hepsi de İbrahim’le yapılan antlaşmanın çocuklarıdır ve İsrail halkının tamamından Tanrı’nın “ilk oğlu” olarak bahsedilir.

[2] Orijinal Latince metindeki “nec genitus” kelimesi “doğurulmamış” anlamında tercüme edilmiştir. Bu kelime “doğmak” filinden gelmektedir. Böylece “doğurulmamış” yani “yaratılmamış” anlamı çıkmaktadır. Bu konuda daha fazla bilgi için Kutsal Üçlü birlik sırrını anlatan kitaplara bakınız. Kutsal Kitap’ın Kutsal Üçlübirlik doktrini bir sır olup bu şekilde kabul edilmelidir (Yuhanna 14:26; 16:7).

Oğul, babanın sağında oturur. Yani baba ve oğul var, bir de Ruhülkudus yani kutsal ruh var.
Oğulun babanın sağında oturması, Zeusun çok sevdiği oğlu Hermes'in onun sağında oturmasından alıntıdır.
İsa yaşamı boyunca kendisinin peygaber olduğunu hiç söylememiş bir yahudi rabbisi, haham.
Onun ölümünden sonra Hıristiyanlık dini oluşturulurken isanın ölümünün 50. günü (paskalaya) Kutsal ruhun havarilerin gönlünde belirip onun ölmediğini sağında oturduğunu söylemesi kafalara sokulmuş. Tanrı oğlu olması ise yine eski mitlerden alıntı. Apollonun bir ölümlü kadından olma oğlu Apollonius hikayesinden, o da Zeus'un ölümlüden oğlu Hercules'ten alıntıdır.
Diğer hikayelerin çoğunluğu da ermiş kişi kabul edilen İsa ile yakın tarihlerde yaşamış Tyanalı Apollonius'a ait söylentiler. Bunların içinde 12 havariden, 7 uyuyanlara, körlerin gözünü açması, cüzzamlıları iyileştirmesi, ölüyü diriltmesi dahil. Yani İsa'dan daha önceki hikayeler ona yüklenmiş.

Ama iyi geliştirmişler 2.5 milyar insan bunlara inanıyor. Ya geriye kalan 4.5 milyar nelere inanıyor?

Tanrı’ya Baba diye seslenme düşüncesi nasıl oluştu? Kutsal Kitap’ın bu üçlü kişiliğe ilişkin neler söylediğine bakalım.

Üçlü birlik anlayışı yalnızca Hıristiyan inancında vardır. Bu kavramı anlamak zordur. Dolayısıyla Kutsal Kitap’ta açıklanan sınırsız Tanrı’ya yaklaşırken, sınırlı insanlar olarak son derece alçakgönüllü bir tutumumuz olmalıdır. Bu konudaki sınırlı bilgimiz, Tanrı’ya ilişkin hiçbir şey bilmediğimiz anlamına gelmez. Tanrı, kendisini kişisel olarak tanıyabilmemiz için yeterince açıklamada bulunmuştur. O’nu tanımanın sınırı yoktur.

Her ne kadar Kutsal Kitap’ta ‘üçlü birlik’ terimi geçmese de kavram olarak görülmektedir. Kutsal Yazı Baba’nın (Matta 11:25), Oğul’un (Romalılar 9:5) ve Kutsal Ruh’un (Elçilerin İşleri 5:3-4) Tanrı olduğunu öğretir.

Kısacası üçlü birlik, tek Tanrı’da üç ayrı kişilik anlamına gelmektedir. Hıristiyanlıktaki tek Tanrı inancı, Eski Antlaşma’ya dayanmaktadır. Yasanın Tekrarı 6:4’de şöyle yazılıdır:

‘Dinle, ey İsrail! Tanrınız Rab tek Rab’dir’.

Şema diye bilinen bu sözler, her zaman İsrail’in en büyük ikrarı olmuştur. Birçok yerel tanrılarla kuşatılmış olan eski İsrailliler için bunun daha büyük bir önemi vardı. Yahudiler, tarih boyunca zaman zaman bu sahte tanrılara tapındılar. Tanrı bu günah yüzünden onları Eski Anlaşma boyunca sıkı bir şekilde terbiye etti. İsa da Markos 12:29’da Şema’yı onaylamıştır.


Tanrı’nın tek olması, özde ve doğada ‘eşsiz’ olması demektir. Her üç kişilik de – Baba, Oğul ve Kutsal Ruh – aynı sınırsız ve yaratılmamış varlığın özüne sahiptir. Ancak Tanrı’nın çeşitlere ya da kısımlara ayrılmış olmadığını vurgulalmalıyız. Yani üç ayrı tanrıdan söz etmiyoruz. Aynı özü paylaşan üç kişilikten söz ediyoruz.

Tanrı’nın tek olması, üç kişiliğin daima yetkin bir beraberlik ve uyum içinde olduğunu gösteriyor. Kişiliklerin hepsinin düşüncesi, isteği ve karakteri birdir. Yuhanna 8:28’de İsa şöyle diyor:

‘Kendiliğimden hiçbir şey yapmadığımı, ama tıpkı Baba’nın bana öğrettiği gibi konuştuğumu anlayacaksınız.’


Üçlü birlik öğretisi Eski Antlaşma’da açıkça verilmez. Yaratılış 1:1-3’te şöyle yazılıdır:

‘Başlangıçta Tanrı yeri ve göğü yarattı. Yer boştu, yeryüzü şekilleri yoktu; engin karanlıklarla kaplıydı. Tanrı’nın Ruhu suların üzerinde dalgalanıyordu. Tanrı, ‘Işık olsun’ diye buyurdu ve ışık oldu.’

Tanrı’nın Ruhundan Yaratılış 1:2’de söz ediliyor. Daha sonra Yaratılış 1:26’da Tanrı’dan söz edilirken çoğul zamir kullanılıyor:_

'İnsanı kendi suretimizde, kendimize benzer yaratalım.’

Bazı kişiler üçlü birlikte üç ayrı kişiliğin olmadığını, tek Tanrı’nın farklı yerlerde ve farklı biçimlerde göründüğünü söyleyebilirler. 'Tanrı bazen Baba, bazen Oğul, bazen de Kutsal Ruh olarak görünüyor’ diyebilirler. Ne var ki, üçlü birliğin kişilikleri arasındaki konuşmalar ve dualar, hepsi de Tanrı olan üç ayrı kişiliği gözler önüne sermektedir. Örneğin Yuhanna 17, Oğul’un Baba’ya sunduğu bir duayı tanımlamaktadır. Romalılar 8:26 ve 8:34’e göre hem Ruh hem de Oğul, kutsallar için Baba’ya dua etmektedir.

Üçlü birlik, en açık şekilde İsa’nın vaftiz buyruğunda görülebilir:

'Oğul ve Kutsal Ruh a Onları Baba, dıyla vaftiz edin’ (Matta 28:19).

2.Korintliler 13:14’te Pavlus şöyle diyor: ‘Rab İsa Mesih’in kayrası, Tanrı’nın sevgisi ve Kutsal Ruh’un paydaşlığı hepinizle birlikte olsun.’

Kutsal Yazı’ya göre üçlü birliğin kişilikleri arasında bir düzen vardır.Yetki ve bağımlılık söz konusudur. Oğul Baba’ya bağımlıdır (Yuhanna 5:19); Kutsal Ruh da Oğul’u yüceltmek amacıyla gönderilmiştir (Yuhanna 15:26; 16:13-14). İsa’nın Baba’ya bağımlı olması, Tanrı’nın bile kendi başına hareket etmediğini göstermektedir. O halde Tanrı’ya bağımlı olmamız istendiği zaman, aslında bizden Tanrı’nın yapmadığı bir şey beklenmiyor.

Üçlü birliğin kişilikleri arasında işlev farkı da vardır. Tanrı’nın bütün işlevleri üç kişilik tarafından yerine getirilmektedir. Ama genellikle yaratılış Baba’ya, kurtuluş Oğul’a, kutsal kılma ise Kutsal Ruh’a bağlıdır.

Üçlü birlik öğretisi imanlılara birçok ders verir. Üçlü birlik; yaşam doluluğunu, sonsuz ilişkileri, asla bitmeyecek olan bir beraberliği yansıtır.Tanrı’nın beraberlikte bulunmak için insanlara gereksinimi yoktur; ama yine de bizi beraberliğe davet etmektedir. Üçlü birlik aynı zamanda evrendeki birliği ve çeşitliliği anlamamız için de temel oluşturur. Tanrı’nın doğasında bir çeşitlilik varsa bu, evrene de yansıyacaktır.

Son olarak üçlü birlik aile yaşamı ve insan ilişkileri için bir örnek oluşturur. Baba her zaman Oğul’u sevmiştir. Oğul Baba’yı yüceltir, Kutsal Ruh Oğul’u yüceltir ve bu böyle devam edip gider. Sevecen bir ailenin neye benzediğini görmek için üçlü birliğe bakmamız yeterlidir.