Kadınlar gittiklerinde arkalarında daha büyük boşluk bırakırlar
Onlar bir gün çekip gittiklerinde peşlerinde yetim öksüz kalan çok olur.
Mutfaktaki dolaplar,
perdeler,
kavanozun içindeki eski düğmeler,
özenle saklanmış küçülmüş giysiler,
dolap diplerindeki kurdeleler.
Sabah karanlığında mutfaktan gelen tıkırtılar susar,
yetim kalmıştır tabaklar.
Bir kadın gittiğinde hep suyu unutulur saksıların.
Sık sık boynunu büker sarıkız.
O teki kalmış eski bardağın anlamını bilen olmaz,
değerini kimse anlamaz krom hac taşının.
Balkon artık sessizdir.koridor kimsesiz.

Bir kadın gittiğinde ..
Buir kadın gittiğinde ne çok kişi gider aslında;
bir ağır işçi,
bir temizlikçi,
bir bakıcı,bir bahçıvan,
bir muhasebeci.
Bir anne gider..
Bir dost..
Bir arkadaş..
Bir sevgili..
Ne çok kişi yok olur bir kadın gittiğinde..


Yine ıslandı göz pınarlarım..
Ben dahi yetim kaldım..
Sözcükler yetim kaldı..
Hep böyle olur,bir kadın gittiğinde,övgüler,uyarılar,yakınmalar,dualar yetim kalır,
Kapı eşiğindeki " Dikkat et " duyulmaz.
Annesi gitmiştir "geç kalma"nın.
Kadınlar arkalarında büyük boşluk bırakarak giderler.
Bir kadın gitiğinde pek çok kişi gitmiştir aslında..
Ve bir kadın gittiğinde..
Pek çok "yetim" bırakmıştır arkasında....

Alıntı