affet beni sevgili....
Affet Beni Sevgili...
Bilemedim..Bilemedim Kırgınlığını...Kırılganlığını..
Eyül Çiçekleri Gibi Nazendeliğini...
Sözlerim Keskin Kılıç...Kesip Atacağını Bilemedim...
Affet Sevgili...
Bilemedim Tutulacağımı Sana...Seni Özleyeceğimi Bu Kadar...
Sesini Duymak, İki Satır Beklemek, Hissetmek Seni...
Bilmezdim İsteyeceğimi Bu Kadar...Bilemedim...
Affet Sevgili...
Bir Eylül Daha Geçmesin Böyle...
'Beni Affet' Derse... Yıldızsız bir geceydi
........Affeder misin...
Bir dağ çiçeği gibi şimdiden hasretteydim
sürgündüm çok uzaklardaydım,
Ve gözlerindi sürgün sebebim..
Çok çabuk çekildin hayatımdan
Kaderle el eleydin,
Bense kederle sarhoş...
Yarım kalmıştı hikayemiz
Göçmen kuşları gibi gelip geçtin bu şehirden
Belkide hayatımdan
Duymadın haykırışımı, acılarımı,
Benimsin sanmıştım uçtun avuçlarımdan
Tutamadım, gitmede diyemedim
Olamadın bir yıldızın kayışı kadar hayatımda
Zaman çok kısaydı bizim için
Yetmedi gözlerimizden yaşı silecek kadar
Nede elveda diyebilecek kadar...
Zaman akar zaman gider
Bir sıkıntı biner bedenime
Her dakika ve her saniye
Çırpınır yüreğim hasretine
Şu insanlar arasında yapayanlızım
Yanlızlığım sensin
Uzaktan da olsa konuş
Konuş benimle bak gelecek sesin
Alışamadım ben bu kente
Alışamadım sensizliğe
Soluduğum bu şehir
Artık benim değil
O gölge veren ağaç
Artık burada değil
Bildiğim güzellikler
Yabancılaştı bana
Göklerde parıldayan
Benim yıldızım değil
Şu insanlar arasında yapayanlızım
Yanlızlığım sensin
Uzaktan da olsa konuş
Konuş benimle bak gelecek sesin
Alışamadım ben bu kente
Alışamadım sensizliğe