Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 559

Gel ve Tamamlansın Yarım Kalan Cümlelerim



Sabah uykusu kadar sana doyamadan
Tutamadan ellerini, gözlerine bakamadan
Yağmur sonrası toprak kokan saçlarını koklayamadan
Bakışlarıma sevgi dolu bir bakış alamadan
Gittin...
Eski bir kağıtta silik bir yazı gibi bıraktın beni
Gittin, solmuş bir yaprak gibi bırakarak beni
Tarifi olmayan kokunu yastığımda bırakarak gittin
Ellerin dizlerinle kenetli bir halde semayı seyrini
Balkonda bırakarak gittin..

Mektup yaz, haber yolla bana/Nerdesin
Hangi kaldırımda, caddede yürümektesin,
Nerdesin çocuk bakışlı yarim
Toprak kadar rahmetli, rüzgar kadar asil yarim
Nerdesin.

Sen olmadan ben...
Diye başlayan bir mısra asla bitmezdi.
Gel ve tamamlansın yarım kalan cümlelerim
Gel ve sona ersin bu ayrılık filmi
Gel ve gülümsesin sokaktaki çocuklar
Gel ve solmasın saksımdaki papatya
Gel ve yağmurlar başlasın rüyalarımda
Gel ve yıldızlar aksın gecelerimde
Gel ve saçlarım taranmış olsun parmaklarımla
Gel ve oturup seyredelim geceleyin ışıl ışıl yanan bir kenti/yan yana
Gel ve paylaşalım hayatı yana yakıla
Gel ve kaçalım mutsuzluğa bile güle oynaya

ilk tanıdığımda seni
çok vefalý bulmuştum
ben ne kadar vefasýzsam
sen o kadar vefalı idin
hala da öylesin
gözyaþým benim

birşeyi anla yeter
benim vefasızlığım
sana değil
artık atmak istemeyen kalbime,
sel olup sana akmak isteyen
gözyaşlarıma

Mühürlenmiş Kentin Dudakları Mülteci



Bulutlar, sağaltılmış çocuk gözleri
Dolu bir buhur
Bazen kırkikindi
Bazı geceler dolunay
Ankara'ya yağmur yağar

Kuşlar uçar
Bazen ıslak kanatlı
Bazı geceler hercai
Kuşlar bemol sesinde çocuğun
Gökyüzü özlemi.

Kent uyanır düşünden
Ağdalanmış bedenler
Somurtulmuş yorgan gibi
İner caddelere
Hareket eder tramvay
Bir kuş yalnız
Diğerlerinin peşi sıra gider.

Kuşlar, kalabalığın yok sesi
Mühürlenmiş kentin dudakları mülteci
Uykuya kaçar çocuklar
Kuşluk vakti

Yanlız Sen


--------------------------------------------------------------------------------
Artık ağlamak yetmiyor içimdeki beni affetmeye
Öldürmek istiyorum onu belki de kendimi
Bilmem kaçıncı kez yine

Bu kez sebep sensin belki de kendim
Ama her gece içimi kemiren bu duygu sadece
Gene uykusuz gecenin sabahında
Seni düşünüyorum şuursuzca artık geceler haram bana
Bir kadeh içki bir paket sigara belki de son direnişim benim
Sana, sensizliğe, terkedilmişliğe

Yalnızım, yalnızlığımın adı sensin
Geceleri her rüyam her uyanışım sensin
Belki bir göz yaşı belki de bir kabus ama gecelerim sensin
Kelimeler, kelimeler çıkmak istemiyor artık ağzımdan
Sanki onlar bile sitemkâr, tutunmuşlar kırık kalbimin duvarlarına, tek söyledikleri sen sen...

Baktığım herşeyde düşündüğüm her anda yalnız değilim artık
Her baktığım yerde sen varsın, her gördüğüm her düşündüğüm sensin yalnız sen...