Orta ve doğu Karadeniz ve Sivas gibi iç bölgelerde yaşayan Çepniler, Safevi Devleti'ne askeri destek veren soydaşlarından yararlanılarak Osmanlı Devleti'ne karşı şah ismail tarafına çekilmek istendiler. Yavuz Sultan Selim Trabzon'da sancak beyliği yaptığı dönemde bu faaliyetlerden haberdar olup durumu babası sultan ikinci bayezide bildirdi.ancak barışçı kişilikte ve istanbuldaki bektaşi dergahları ile iyi ilişkileri olan sultan beyazıt bu duruma olumsuz bir tepki vermedi.

Yavuz Sultan Selim şehzadeliğinden itibaren Osmanlı Devleti'nin bütünlüğüne doğudan gelen tehlikeleri önemsedi ve bu uğurda babası ile bile savaştı. padişah olduktan sonra ilk işi Karadeniz'de dağlık alanda hayvancı olarak yaşayan çepnileri halep çevresine sürüp zorunlu iskana tabi tutmak oldu. Hayvancılıktan başka geçim kaynağı bilmeyen çepniler Toros yaylalarına kaçtılar. Osmanlı yönetimi onları tekrar topladı ve halep çevresine sürdü ise de devletin kanuni sultan süleyman dan sonra duraklama dönemine girmesi, merkezi otoritenin zayıflaması, sürekli çıkan isyanlar çepnilere bir kez daha toroslara sığınarak yaşam kültürlerini sürdürme fırsatı verdi. Çepniler verimli yaylaları izleyerek toroslardan batıya, Muğla, Aydın ve Balıkesir çevresine bu şekilde geldiler.

Gaziantep'te çepniler kürt olarak biliniyor. Aslında öncelikle oğuz boyu oldukları unutulmamalı.