Kültürlerarası çalışmalar uluslar arası politik, ekonomik ve toplumsal ilişkileringelişmesine paralel olarak yirminci yüzyılın ikinci yarısından itibaren hızla artmıştır.Konu ile uğraşanların sık sık dile getirdiği gibi bütün insanlar bazı açılardanbirbirleri ile aynıdır, bazı açılardan birbirlerine benzer özellikler gösteririler, bazıaçılardan ise hiç kimse birbirine benzemez. Kültürlerarası çalışmalarla uğraşanaraştırmacıların çoğunlukla tercih ettiği yöntem grup içi ve gruplar arasıkarşılaştırmalar yapmak olmuştur. Hofstede’ye (1997) göre birinci ve üçüncükategori, yani insan türüne özgü özellikler ile bireysel düzeydeki kişilik özellikleribelli ölçülerde kalıtımsal etkilerle biçimlenirken, kültür ağırlıklı olarak öğrenmeyedayanır. Stanford Üniversitesi’nde Luca Cavalli-Sforza tarafından yapılan biraraştırmada öteki türlerle kıyaslandığında insanoğlunun çok daha fazla miktardaortak özellik sergilediği görülmüştür. Araştırmacının ölçümlerine göre kalıtımsalvaryansın % 85’i grup içi varyansla açıklanabilmektedir. Geriye kalan varyasın %6’sı tek bir kıtadaki gruplar arasındaki varyansla, % 9’u ise kıtalar arası varyanslaaçıklanmaktadır (The Economist, 2000).Kültürlerarası karşılaştırmalar konus unun en önde gelen araştırmacılarından birisiolan Hofstede, bir kültürde geçerli olan düşünme, hissetme ve davranış biçimlerini“zihnin yazılımları” olarak tanımlar. Bu anlamda kültür, bir grubu, bir kategoriyi yada bazı insanları ötekilerden ayıran bir ortak zihin yazılımıdır (Hofstede, 1997). Bukonuda yapılan çalışmalarda en sıklıkla kullanılan kategoriler, yaş, cinsiyet, eğitim,etnik köken, ırk, milliyet, diller, coğrafi bölümlenmeler ve çeşitli sosyoekonomikdeğişkenlere göre belirlenmektedir