Sevginin kaynağı orası,
Tükenmeden sonra,
büyümeden öncesi değil!!
Tam orta noktası.
Ufak ,ufacık bir nokta.
Sonrası yok,öncesi zaten yok.
Anladım ki bu aşkda,
Kim kimi ne kadar tüketmişse,
diğeri bir o kadar çoğalıyor karşımızda.
Anladım ki aşk sürekliliği kabul etmiyor
Gelip geçiçi, herşey gibi.
Orta nokta dediğin an,
bir saniye,bir salise...
Gözünün önünden bir hayal gibi
gelip geçiyor.
Kimi zaman gemilere yol gösteren,
bir fener gibi yanıyor,
içimizdeki aşk ateşi.
ve mumun aniden alevinden ,
ödün vermesi gibi de yok oluyor ,
ne yazık ki....
Aydınlıktan gözümüzün kamaşması,
gibidir aşk.
ve ardından gelen koyu sessizlik,
insanı yiyen gizlilik....
Bir anlık,duygudur bu küçüçük nokta.
Tabii bunu yakalayanlar çokta.
