Şiir Nehri -1- [Arşiv] - Sayfa 860

Yaşamı İnkar. . .



bir ben öldüm ankarada
bir de tanrı ağladı dün gece...
umudun tükendiği, çaresizlikle kesiştiği sokakta başladı feryatlarım
sesim geceyi ikiye böldü
yaşam bahçemin çam ağaçları eğdiler dallarını toprağa üzerlerine kar düşmüş
gibi...
hava soğudu
fırtınalar çıktı, depremler oldu
gök yarıldı, siyahlandı heryer...
çığlıklarım serseri mayınlar gibi yuvarlandılar
devirdiler meşeleri, ezip geçtiler sürülmüş tarlaları
şiirlerim uçtu gitti kağıtlardan özgürlük tadında
kılıç oldu, silah oldu kelimeler parçaladı değdikleri yerleri
apansız kaçışların sonu, meşalem sönecek belli! . . .
koma halinde vücudumun her yanı
ne dilimin keskinliği, ne gözlerimin inkarı,
ne de yazan ellerim. . .
hiçbiri engelleyemedi ölümümü
ben ölürken bir tek tanrı vardı ki. . .
beni gözyaşlarıyla uğurlayan tanrı
yağmur oldu, sel götürdü beni
doğmamışların yanına. . .
bir ben öldüm ankarada
bir de tanrı ağladı dün gece . . .

Nerelerdesin




Arıyor gözlerim, nerelerdesin?
Dost hasreti zordur, bilenlerdensin
Yalan dolan ile geçen ömrümde
Yüzüme gönülden gülenlerdensin

Bilirim aşığın kimsesi yoktur
Evvel dost deyip de terk eden çoktur
Bu dünyada eşin, emsalin yoktur
Yüzüme gönülden gülenlerdensin

Yürekte kanayan derttir, hasrettir
Gönlü bir virane, Engin gariptir
Bir gelsen, bir gülsen, bil ki cennettir
Yüzüme gönülden gülenlerdensin.

Ben seni işliyorum şimdi satırlarıma,
Ince ince...
Masallar anlatıyorum ya uzaklardan,
Hepsi seni özlediğimce..

Ya da bir düş kuruyorum korkusuzca,
Ama yürüdüğüm yollar,
Her zamankinden avare,
Hayal ediyorum seni,
Sırtının çizgisi boyunca.

Methiyeler düzüyorum dudaklarının köşelerine,
Her bir kıvrımını ezberliyorum yüzünün,
Hiç doymayacak bir susuzlukla,
Ana dilini bilmediğim bir coğrafyada,
Senin adını veriyorum gördüğüm her kuşa,
Bizim martılarımız kadar kırılganlar mı bilmeden,
Ben martıdan başka kuş bilmeyen bir cahilim aslında,
Ve kendi yarattığım bu düş girdabında,
Herşeye varken!
Ama tutkularımızı garipsemeden,
Içime çekiyorum kırgınlığını soluğunla,
Ben bu hiçbir şeyi umursamaz aşk masalının,
Hayal ettiğince var kahramanlarından biriyim.

Kalbim işgal edilmiş, kimin umurunda?
Danışıklı dövüş bir savaş bu aramızdaki,
Ben beyaz bayraklar biriktiriyorum senin için,
Ben sana gel diyemiyorum!
Hüzünbaz bir aşık!
Kırılgan bir şair gibi en fazla,
Seni özlüyorum larla yetiniyorum BEN,
Ta ki beyaz bayraklarla geldiğin güne kadar SEN..

ve biz
ikimiz
özlemlerin kesiştiği noktada beyin beyine
söz göz yüz
ve göz
beyin beyine
salındık durduk

ayrı yerden gelip ayrı yerlere
aynı yerden gelip ayrı yerlere
savrulduk kavrulduk

korkular
korkularımız
karışık korkularımız karıştı
ulaşamadım
ulaşmadın ulaştırmadın
yazık ettik kendimize
yazık ettik biz bize

...ğimi ...ğımı sanmıyorum
acıyı içiyorum
tutkunum tutkuna tutsak
sevdalım

Nesin Sen



Bazen bir şarkısın unutulmayan
Her dinleyişimde seni bulduğum
Bazen bir resimsin capcanlı
Her bakanı cezbeden
Bazen bir yakarışsın
Sonu gelmeyen
Bazen küçük bir çocuksun
Anlaşılmaz istekleri olan
Bazen çok uçuk kaçıksın
Aykırı davranırsın
Bazen karamsar olursun
Kavuşamayız dersin
Bazen ise tam bir karasevdasın
Yüreğimde hiç tükenmeyecek olan
Söyler misin
Sen nesin sevdiğim
Nesin

~~ Yalnız Sen ~~

Mevsim kıştı seni sevdim sensiz
Sensiz hem ben hem de kış sessiz
Sessiz sessiz ağladım ben sensiz
Bahar da gelse bu kollar yine sensiz
Sular sessiz seller sessiz yel sessiz
Ne yağmur var ne de kar, hava bile sessiz
Issız ıpıssız dünyam, kalbim yine sensiz
Dinmez bu sevda gönül artık hep sensiz
Bitmez sabahı yok bu gecenin
Harap gönlümde kalmadı taş taş üstünde
Yıkıldı hayallerim dünyam bile başıboş
Söndü tüm arzularım bundan böyle artık yas
Gün doğmuyor güneşe hasret gözlerim
Nedir bu sensiz gecelerdeki kasvetim
Dünya umurumda değil serilse önüme artık
Ve sen yalnız sen umudumsun, sabahımsın..

Desem ki...

Desem ki vakitlerden bir Nisan akşamıdır,
Rüzgarların en ferahlatıcısı senden esiyor,
Sende seyrediyorum denizlerin en mavisini,
Ormanların en kuytusunu sende gezmekteim,
Senden kopardım çiçeklerin en solmazını,
Toprakların en bereketlisini sende sürdüm,
Sende tattım yemişlerin cümlesini.

Desem ki sen benim için,
Hava kadar lazım,
Ekmek kadar mübarek,
Su gibi aziz bir şeysin;
Nimettensin, nimettensin!
Desem ki...
İnan bana sevgilim inan,
Evimdeki şenliksin, bahçemde bahar;
Ve soframda en eski şarap.
Ben sende yaşıyorum,
Sen bende hüküm sürmektesin.
Bırak ben söyleyeyim güzelliğini,
Rüzgarlarla, nehirlerle, kuşlarla beraber.
Günlerden sonra bir gün,
Şayet sesimi farkedemezsen,
Rüzgarların, nehirlerin, kuşların sesinden,
Bil ki ölmüşüm.
Fakat yine üzülme, müsterih ol;
Kabirde böceklere ezberletirim güzelleğini,
Ve neden sonra
Tekrar duyduğun gün sesimi gökkubbede,
Hatırla ki maher günüdür
Ortalığa düşmüşüm seni arıyorum.