sırt
TDK,Türk Dil Kurumu sırt
isim, anatomi
1 . Omurgalı veya omurgasız hayvanlarda boyundan kuyruk sokumuna kadar uzanan üst bölüm:
"Arabacı katırın sırtına binmiş."- F. R. Atay.
2 . anatomi İnsanlarda boyundan bele kadar uzanan üst bölüm, göğüs karşıtı.
3 . Kesici araçların kesmeyen kenarı:
"Bıçağın sırtı."- .
4 . Dağların veya tepelerin üst bölümü:
"Beşiktaş sırtları pırıl pırıl, aradaki boğaz parçası masmaviydi."- O. V. Kanık.
5 . İnsanın üstü:
"Sırtında hep aynı kahverengi elbise bulunduğuna göre fazla bir kazanç da sağlamıyordu."- C. Külebi.
6 . Bir şeyin üstü, üst bölümü.
7 . Dikilmiş veya ciltlenmiş kitaplarda dikişin bulunduğu bölüm.
Atasözü, deyim ve birleşik fiiller
- sırtı kaşınmak
- sırtına almak
- sırtına geçirmek
- sırtından atmak
- sırtından bıçaklamak
- sırtından çıkarmak
- sırtından geçinmek
- sırtından (para) kazanmak
- sırtında yumurta küfesi olmamak
- sırtını dayamak (veya vermek)
- sırtını dönmek sırtını sıvazlamak (birinin)
- sırtını yere getirmek
- sırtı yere gelmek
- sırtı yere gelmemek
- sırt (veya sırtını) çevirmek
Birleşik Sözler
- sırt sırtasırtüstüsırtıkarasırtı
- peksırtı sırasırtı
- yufkasallasırtbalıksırtıbıçaksırtıbıçak
- sırtıdalga
- sırtıeşeksırtıevi
- sırtında
