Asaf Halet Çelebi

(1907 İstanbul-1958 İstanbul),
Şair.

Galatasaray Sultanisi'nin son sınıfından Adliye Meslek Mektebi'ne geçti. Okulu bitirince bir süre zabıt kâtipliği, bankacılık ve memurluk yaptı. Yeni şiir akımının öncü dergilerinden Ses, Hamle, Sokak, Serveti Fünun-Uyanış ve Gün gazetesinde (1938-1941) yayımladığı ilk şiirlerinde çocukluk, erginlik çağının duygu ve içgüdülerine, masalların, tekerlemelerin gerçekdışı havasına bağlı temalar işledi. Soyut şiir anlayışının edebiyatımızda ilk geniş tanımlarını yaptı; kendisinden sonra gelen kuşaklara etkili oldu. Şiirlerinin yanı sıra eski edebiyat alanındaki çalışmalarıyla da tanınan Çelebi, Fars ve Hint edebiyatları üzerinde araştırma ve tanıtma yazıları (Şadırvan dergisi 1949) ve kitapları da yayımladı.

Yapıtları:

• "Mevlâna" (1940),
• "Molla Câmi" (1940),
• "He" (şiirler, 1942),
• "Lâmelif" (şiirler, 1945),
• "Divan Şiirinde İstanbul" (1953),
• "Naima" (1953),
• "Om Mani Padme Hum" (ilk kitaplarıyla yeni şiirleri bir arada, 1953),
• "Ömer Hayyam" (1954),
• "Mevlâna ve Mevlevilik" (1957).