Tabi Nedir?

sıfat - (tabii:) - Arapça - µab³¤³


1 . Doğada olan, doğada bulunan.
2 . Olağan, alışılmış, her zamanki gibi olan, beklenildiği gibi:
"Sıcaklar arttıkça serin yerler aramak, âdeta tabii bir ihtiyaç hâline geliyor."- A. Rasim.
3 . Sağduyuya, mantığa, olağan düzene uygun olan:
"Beklenen cevap gelince derhâl yazılacağı tabiidir."- Atatürk.
4 . Yapmacık olmayan, doğal:
"Bir milletin kendi varlığını müdafaa etmesinden daha tabii ne olabilir?"- M. Kaplan.
5 . Katıksız, saf, doğal:
"Tabii meyve suları."- .
6 . zarf (tabi:) Elbette, doğallıkla, doğal olarak, işin gereği olarak:
"Yurttaşlarım arasında bana bu yabancılığı çektirmemek isteyenler de oldu tabii."- A. Ağaoğlu.