Operalar Listesi

1850 – 1874

1850 - Genoveva - Robert Schumann
Schuman'ın opera türünde hazırladığı bu eser seyirciler tarafından tutulmamıştır. Ancak profesyonel müzisiyenler (örneğin besteci Lizst, orkestra şefi Nikolaus Harnoncourt) bu esere hayranlıklarını ifade etmişlerdir.

1850 - Lohengrin - Richard Wagner
Wagner bu eserde ilk defa Leitmotiv sistemini kullanışı ile müziksel gelişiminde, daha önceki eserlerinden değişik, bir yeni bir çağ açmıştır.

1850 - Stiffelio - Giuseppe Verdi
Verdi bu eserinden bir Amerikan dinsel mezhep mensupları grubu içinde geçen bir zina konusunu incelemektedir ve bu konu nedeni ile İtalyan devletleri sansürcülerinin müdahalesiyle karşılaşmıştır.

1851 - Rigoletto - Giuseppe Verdi
Daha önce hazırladığı Luisa Miller eseri ile başarısızlığa uğrayan Verdi, kariyerinin orta döneminde bu eseri ile bir çığır açmış ve bu yeni yaklaşımları ile çok başari kazanmıştır. Eserin baş kahramanı olan Mantua Dükü'nün soytarısı olan Rigoletto'nun, ihtiras, hilekarlık, evlat sevgisi ve intikam hislerini çok dramatik bir şekilde işleyen bu yapıt dünya operaevlerinin reperetuvarlarının vazgeçilmez bir ögesi olmuştur.

1852 - Si j'étais roi (Eğer Kral Olsaydım) - Adolphe Adam
Binbir-gece masallarından birine dayanan ve Fransız operaları karekterlerini çok açıkca aksettiren bu eser Fransa'da unutulmakla beraber Almanya'da hala seyirci bulmaktadir.

1852 - Faust - Ludwig Spohr
Spohr Faust konusunu bir romantik opera olarak işleyen ilk Avrupalı bestecidir. Bu eser besteci tarafından ilk defa çok yıllar önce bestelenmiştir, ama tutulmayınca 1852'de tümüyle elden geçirilip yepyeni bir şekle konulan bu eser, sadece bu yeni verziyonu ile bilinmektedir.

1853 - Il trovatore - Giuseppe Verdi
Bu romantik melodram, biraz karmaşık konu kapsamı ile, Katalonya'da iç savaşta ortaya çıkan bir olayı incelemekte ve Verdi'nin çok melodik şarkılarını icinde bulundurmaktadır.

1853 - La traviata - Giuseppe Verdi
Alexandre Dumas (oğul)'un bir romanına dayanan konusu ile, Verdi'nin opera kariyerinin zirvesini teşkil etmektedir. Bu eserin baş kahramanı olan Violetta ile soprano sesini en iyi açığa çıkartıp seyirciye sevdirdiği kabul edilmektedir. Verdi'nin bu eseri de dünya opera-evlerinin reperetuvarlarının baş ögelerinden biri olmuştur.

1854 - Alfons ve Estrella - Franz Schubert
Romantik müzik bestecileri arasında başta gelen Schuman, ne yazık ki librettolarının zayıflığı dolayısıyla opera janrıda ün yapamamıştir ve bu eser bu gerçeği açıkca yansıtmaktadır.

1855 - Les vêpres siciliennes (Sicilya Vesperleri) - Giuseppe Verdi
Bu opera Verdi'nin sanatı üzerinde Mayerbeer'in etkisini açıkca göstermektedir. Tarihsel Sicilya Vesperleri olaylarına dayanan bu opera Fransiz opera kökenine dayanmakta ve müzik kalitesinin mükemmelliği ile Fransız "grand-opera" geleneği içinde bir zirveye erişmis bulunmaktadır.

1857 - Simon Boccanegra - Giuseppe Verdi
Bu insancıl politik entrika dramını işleyen bu operanın karmaşık konusu dolayısıla ilk verziyonu önce çok tutulmamıştır. 24 yıl sonra revize edilip ikinci verziyonu hazırlanmış ve bu verziyon daha popüler olmuş ve günümüzde sahnelenmektedir.

1858 - Les Troyens (Truvalılar) - Hector Berlioz
Klasik Fransız opera geleneğinin zirvesine yetişmiş olan Berlioz'un bu "grand-operası" çok yüksek kalitede tiyatro ve müzik içermekle beraber, biraz pürüzlü nitelikte olup bu yüksek seviyeye yetişemeyen bazı parçalar da ihtiva etmektedir. Eserin kalitesinin yüksekliği, daha önceki yapımlarda kısaltılmalara maruz kaldığı için iyi değerlendirilememiş, ancak 1969dan itaberen uzun süren ama tüm verziyon yapımlar ortaya çıkınca esrin değeri açıkca görülmüştür.

1858 - Barbier von Bagdad (Bağdat Berberi) - Peter Cornelius
Alman "romantik" Opera müziği geleneklerine göre hazırlanmış bir Oriyantal konulu komedidir.

1858 - Orphée aux enfers (Orfe Cehennemde) - Jacques Offenbach
Bu dünyada ilk operet janrında eser olarak güldürücü, iyiliğe inanmayan, sinik dünya görüşüyle hazırlanmıştır. Günümüzde de hafif konusu ve neşeli müziği ile hala çok popülerliğini korumaktadır.

1859 - Faust - Charles Gounod
Birçok opera bestecisi tarafından birçok Faust mitine dayanan eserler arasında opera seyircisinin (özellikle 19. yüzyılın son çeyreğinde) en çok sevdiği verziyon bu olmuştur.

1859 - Un ballo in maschera (Maskeli Balo) - Giuseppe Verdi
Bu opera eserini yazdığı zaman Verdi daha önce hazırladığı çok popüler opera eserleri dolayısıyla o kadar çok servet biriktirmişti ki para kazanmak için artık yeni eser yazması gerekmiyordu. Bu eser bir kralın suikaste maruz kalması konusunu işlediği için zamanının İtalyan devletleri sansürcülerinin müdahalelerine uğramıştır.

1861 - Bánk Bán - Ferenc Erkel 
Yurtseverlik duygularını dramatik olarak işleyen bu opera Macaristan'da çok popüler olmakla beraber ve diğer opera bestecilerine (özellikle Donizetti ve Verdi'ye) büyük etkileri olduğu bilinmesine rağmen bu eser diğer Avrupa ve diger kitalardaki opera-evleri repretuvarlarında bulunmamaktadır.

1862 - Béatrice ve Bénédict - Hector Berlioz 
Berlioz'un hazırladığı son opera eseri olup onun Shakespeare'i hayatı boyunca beğenisinin bir meyvasıdır. Bu eser konvensiyonel opera-evleri reperatuvarlarına dahil olmadığı kabul edilip günümüzde çok nadir sahnelenmektedir. Ancak bazı kısımları tek başlarına konser parçaları olarak çalınıp söylenmekte ve bunların ticarî ses ve video kayıtları bulunmaktadir.

1862 - La forza del destino (Kaderin Gücü) - Giuseppe Verdi
Bu trajedik operayı Verdi Sen Petersburg'daki Emperayal Tiyator siparişi olarak hazırlamıştır. Bu nedenle bu eseri bestelerken Rusya'nın müziksel etkisinde kalmıştır. Bu eser günümüzde opera-evleri repretuvarlarında bulunmaktadır ve birçok ticarî ses ve video kayıdı yapılmıştır.

1863 - Les pêcheurs de perles (İnci Avcıları) - Georges Bizet
Bu eser prömiyerinde seyirci tarafından beğenilmemiş ve başarısız bir eser olarak görülmüştur. Ama sonradan Bizet'nin bir opera bestecisi olarak ününün artmasında önemli faktör olmuştur. Günümüzde ise Bizet'in (Carmen'den sonra) en çok sahnelenen ikinci popüler eseri olarak iyi tanınmıştır. İçindeki bir tenor ile bir bariton ikilisinin düeti özellikle bilinmektedir.

1864 La belle Hélène (Güzel Helen) - Jacques Offenbach
Klasik Yunan tanrılarını alaya alan bu parodi operet eseri zamanının tiyatrosunde popüler olan güldürücü farsların tüm ögelerini içinde bulundurmakta ve 19. yüzyıl ikinci yarısında seyircinin istediği tatlı melodilerle de onları tatmin etmeye çalışmaktadır.

1864 - Mireille - Charles Gounod
Şair "Frederik Mistral" tarafından yazılmış bir epik şiire bağlı ve birçok popüler Provensal müziksel havayı içeriğinde bulunduran bir eserdir.

1864 - L'Africaine (Afrikalı) - Giacomo Meyerbeer
Meyerbeer'in son "grand opera" janrındaki eseridir. Meyerbeer bu eser üzerinde 25 yıl kadar çalışmakla beraber ancak yaşamının sonlarında bitirebilmiş ve eserin prömiyeri ölümünden sonra yapılabilmiştir. La Gioconda ve Aida operalarına ilham kaynağı olmuştur. Buna rağmen 20. yüzyılın ilk yarısında popülerliğini kaybetmiş, 1930lu yıllarda hiç sahnelenmemiştir.

1865 - Tristan ve İsolde - Richard Wagner
Bu romantik trajedi Wagner'in en radikal eseri olmuş ve müzik tarihinde büyük bir devrimle yeni bir çağı açmıştır. Bu eserde bulunan ünlü aşk ikilisinde bulunan ve uzun bir zaman başta gelen tonda değişiklikler içeren kısım, diğer bestecilerde tonal sistemi bozma imkânı olduğunu hatta bozmanın gerekli olduğu fikrini doğurmuş ve atonal müziğe kapıyı aralamıştır.

1866 - Prodaná nevěsta (Satılmış Nişanlı) - Bedřich Smetana
Smetana'nın Çek folklor müziğinden geliştirilmiş bulunan müzik ile dolu olan bu halk komedisi onun en çok sahnelenen eseri olmuştur.

1867 - Don Carlos - Giuseppe Verdi
Verdi'nin bu eseri farklı İtalyanca ve Fransızca verziyonlarda bulunmaktadır. Fransızca verziyonu Fransız grand-opera geleneğinde çok önemli eser olarak kabul edilip opera-evleri repretuvarlarında devamlı bulunmuştur. Daha çok İtalyan zevklerine hitap eden, İtalyanca verziyon ise 1950'li yıllara kadar unutulmakla beraber ondan sonra tekrar yapımlanmaya başlanmıştır.

1867 - La jolie fille de Perth (Perth'li Güzel Kız) - Georges Bizet
Georges Bizet İskoç yazar Sir Walter Scott'un bu popüler eserini bir komik-opera ya uyarlamıştır.

1867 - Romeo ve Juliette - Charles Gounod
Gounod'un Shakespeare'in ünlü trajedisinden uyurladığı bu opera (Faust operası ile birlikte) Gounod'un en iyi bilinen iki operasından biridir.

1867 - Dalibor - Bedřich Smetana
Çek tarihinin önemli temalarından birini işleyen bu eser Smetana'nin en başarılı eserlerinden biri olmuştur. Günümüzde Çek Cumhuriyeti içinde bu eser sanki bir millî anıt olarak kabul edilmektedir. Halbuki önceleri "Wagner"'den çok fazla etkilenmekle tenkit edilmekteydi.

1867 - Die Meistersinger von Nürnberg (Nürnberg'in Usta Şarkıcıları) - Richard Wagner
Wagner'in yetişkenlik döneminde hazırladığı operalar arasında komedi olan tek eseri olup içinde solo çalgı kısımları bulunan son eseri olmuştur. Ayrıca bu eser o zamana kadar hazırlanan opera janri eserleri arasında en uzun sürme ile rekor kırmıştır. Sanat gelenek ve görenekleri ile yeniliklerin çatışması konusunu ele almaktadır.

1868 - Hamlet - Ambroise Thomas 
Thomas'ın bu eseri müziksel melodi, harmoni ve atmosferik çalgısal renklenmesi ile çok ilgi çekmesine rağmen uyarlama kaynağı Shakespeare'in eserinin konusu üzerinden orijinal eserden büyük ayrılmalar yapmıştır. Zamanında eserin melodileri Avrupa opera seyircisini hayran bırakmışken günümüzde nerede ise hiç bilinmemektedir.

1868 - La Périchole' - Jacques Offenbach
Mekânı Peru'da olan ve Peru'nun İspanyol valisinin metresi olan aşağı sınıftan bir şarkıcı hakkında bir ekzotik konuyu ele alan bu eser, komedi ile aşırı sentimentalliği birleştiren hafif konulu ve gayet neşeli müzikli bir operetdir.

1868 - Mefistofele - Arrigo Boito
Arrigo Boito, Verdi için hazırladığı librettolar dolayısıyla iyi bilinmekle beraber, kendisi de bir besteci idi. Bu eser üzerinde çok yıllar uğraşmış ve Goethe'nin ünlü romanından opera janrına kaynağına en sadık olarak uygulayan bir opera eseri ortaya çıkartmıştır. Prömiyerinden beri de enternasyonal opera repretuvarlarında küçük oranda ama devamlı olarak yer almıştır.

1869 - Das Rheingold (Ren Altını) - Richard Wagner
Nibelung Yüzüğü epik dörtlüsünün birinci kısmıdır. Yüzüğün dövülerek hazırlanması ve bu yüzüğün lanetlenmesi hikâyesini anlatır. Fantastik yaratıklar ve tanrılarla dolu bu mistik diyar, daha perde kalkmadan, müzigi ile seyircileri sanki büyülemektedir.

1869 - Die Walküre (Walkureler) - Richard Wagner
Nibelung Yüzüğü epik dörtlüsünün ikinci kısmıdır. Ölümlü kişiler olan Siegmund ve Sieglinde'nin ve tanrısal Valkiri Brunnhilde'nin tanrıların kralı olan Votan'a itaatsizlik etmesinin hikâyelerini anlatmaktadır. Telif hakları sona erdikten sonra çok popüler olarak yapımlanması Wagner'in unutulmaz müziksel temaları nedeniyledir; ama bunun yanında olağanüstü ölümsüz savaşcılar olan Valkureler de çok unutulmazlar.

1871 - Aida - Giuseppe Verdi
Mısır Hidivi tarafından verilen şipariş üzerine hazırlanan bu eser, Verdi'nin Fransız grand-opera geleneğinden ilham almasıyla doğmuştur. Çok güzel müziği ve heyecanlı konulu ekzotik gizemli tarihsel dramı dolayısıyla hemen başarı kazanmış ve prömiyerinden sonra 10 yıl içinde 155 değişik operaevinde sahnelenmiştir. Popülerliği hala de devam etmektedir.

1874 - Borís Godunov - Modest Musorgski
Mussorgski'nin bu büyük tarihsel dramı 17. yüzyıl başlarında Rusya'nın anarşi içine düşmesini ele almaktadır. Rus folklor müziği ile Hristiyan Ortodoks kilise müziğini birleştiren melankolik aryaları eserde trajik ve çok karanlık bir atmosfer yaratmaktadır.

1874 - Die Fledermaus (Yarasa) - Johann Strauss
Çok büyük olasılıkla dünyada en iyi bilinen ve en popüler operet eseri olup 20. yüzyılda kayıp olacak imparatorluk Avusturya'sının ve başkenti Viyana'nın 19. yüzyıl sonları atmosferini çok iyi yansıtmaktadır.

1874 - Dvĕ vdovy (İki Dul Kadın) - Bedrich Smetana 
Smetana'nın bir ikinci komik-opera janrındaki operası. O zamana kadar hazırladığı eserlerinden bariz farkı, bu eserin doğrudan doğruya Çek halkı ve sosyetesi ile ilgili konuları işlememesi ve müziğin açıkca Çek halk müziğine dayanmamasıdır.

1875 - Carmen - Georges Bizet
Büyük olasılıkla tüm Fransız operaları içinde en iyi bilinenidir. Prömiyerinde müzik kritikleri Bizet'in realizm ile romantizimi bileştiren bir eser çıkarmasına şaşmışlardı. Bu komik-opera janrındaki eser 19. yüzyıl sonu moralitesine uymadığı için de çok tutulmadı. Ama 20. yüzyılda en iyi bilinen tanınan ve devamlı sahnelenen bir eser olmuştur.

1875 – 1899

1876 - Siegfried - Richard Wagner
Nibelung Yüzüğü epik dörtlüsünün üçüncü kısmıdır ve eserin kahramanı Siegfried'in gençliğinde ulaşmış olduğu muhteşem başarıları, yani Fafner adlı ejderhayı öldürmesini, sihirli yüzüğü kazanmasını ve Brunhilde'yi büyüden kurtarmasını, konu almaktadir. Eserin ilk iki perdesi 1857de bestelenmiş ve üçüncü perdenin bestesi ise çok gelişmiş bir stilde ve istinai güzellikte bir müzikle, yirmi yıl sonra bestelenip hazırlanmıştır.

1876 - Götterdämmerung - Richard Wagner
Nibelung Yüzüğü epik dörtlüsünün sonucu kısmında ki konu, sihirli yüzüğe bağlı lanetleme hem Siegfried ve Brunhilde'nin ölümlerine neden olması hem de tanrıların ortadan kalmasına sebep olması ve böylece dünya için yeni bir çağ açılmasıdır. Bu operadaki en muhteşem kısımlar cenaze marşı ve Brunhilde'nin solo finalidir. Bu dörtlüden oluşan "Nibelung Yüzüğü" eseri kısımları birbiri ardından bir seri halinde Bayreuth Festivali'nde Wagner'in eserini sahnelemek için özel hazırlanan salonda; seriyi sona erdiren bu son dördüncü kısım sona erince, bu uzun seri eseri takip etmiş olan seyirciler çok olağanüstü olarak görsel ve ses opera sanatının zirve şaheserini izlediklerini anlarlar.

1876 - La Gioconda - Amilcare Ponchielli
İtalyan tipi "Grand Opera" eserlerinden günümüzde sahnelenen eserler sadece Verdi'nin Aida operası ile Ponchielli'nin bu eserinden oluşmaktadır. La Giaconda'nin önemi operanın 19. yûzyıl sonunda yetişeceği sanat zirvesine bir sıra ipucu sağlamasındadir. Wagner tipi "leitmotif" kullanma ve kahramanının fena işlerı ile tanınması gibi şekillerle daha ekpresif şarkılara daha fazla önem verilmesi gibi daha sonra onem kazanacak nitelikler bu eser içeriğinde bulunmaktadır. Eserde bulunan "Saatler dansı" balesi de çok iyi bilinmektedir.

1877 - L'étoile (Yıldız) - Emmanuel Chabrier
Bu komik eser Carmen operası ile İngiliz Gilbert ve Sullivan operetleri ve Fransız Offenbach operetleri karışımı elde edilen bir bileşim olarak tasvir edilmiştir.

1877 - Samson ve Dalila - Camille Saint-Saëns
Bu opera eseri Wagner'den çok etkilenmiştir. Bundan dolayı prömiyerinde Fransız seyircisi tarafından çok çekingenlikle karşılanmıştır. Ama sonradan Fransız opera evlerinın repretuvarlarında bir demirbaş haline geçmiştir. Bu operanın üçüncü perdesinde bulunan Bacchanalia çok tanınmış bir konser parçası olmuştur.

1879 - Eugeni Onegin - Pyotr Çaykovski
Çaykovski'nin bu en ünlü operası Puşkin'in bir romanından uyarlanmıştır. Besteci eserin kadın kahramanı olan Tatyana'da kendi şahsî hislerini ve fikirlerini ifade etmiştir. Müzik tümüyle batı Avrupa kökenli olmakla beraber, bu eser Çarlık döneminde küçük taşra şehirlerindeki hayatı yansıtması dolayısıyla Rusya'da çok tutunmuştur.

1881 - Hérodiade - Jules Massenet
Bu opera eserinin konusu İncil'de bulunan "Salome" hakkındaki öyküdür. Ama Richard Strauss'un aynı konulu Salome operası Massenet'in bu eserini sanki karanlıklara atmıştır.

1881 - Les contes d'Hoffmann (Hoffmann'ın masalları) - Jacques Offenbach
Bu eser Offenbach'ın diğer eserlerinden daha ciddi bir opera hazırlamak için verdiği uğraşın sonucudur, ama Offenbach öldüğünde daha bitirilmemişti. Buna rağmen günümüzde birçok dünya opera-evlerinde sahnelenmesi yapılmaktadır.

1881 Simon Boccanegra- Giuseppe Verdi
Orijinal verziyonu 1857de hazırlanan bu opera yeniden librettosu dahil tümüyle revize edilerek yapımı çok daha popüler olmuştur ve 20. yüzyıl ortasında itibaren dünya opera-evleri repretuvarlarında önemli yer almaktadır.

1882 - Parsifal - Richard Wagner
Wagner'in bu son operası en ince duyarlı eseridir. Bu eser Kutsal Kupa efsanesini bir "festival oyunu" şekilindedir. Hristiyanlık, felsefe ve ortaçağlar efsanevî gorüşleri arasında bir bileşimle opera için kutsal bir söylenim tarzı bulunmaya çalışılmıştır. Operanın yapılışı öyledir ki eser sanki basamak ve basamak gittikçe daha kutsal çoşkunluğa erişmeye çalışmaktadır.

1882 - Snegúrochka (Kar Genç Kızı) - Nikolay Rimski-Korsakov
Rimski-Korsakov operaları arasında en lirik olan eseri.

1883 - Lakmé - Léo Delibes
Bu "opera komik" Hindistan'da İngiliz Koloni idaresi çağında geçmektedir. "Çiçekler ikilisi" ve "Çan Şarkısı" çok meşhur olmuştur. Eğer sopranolar bu eserde çok zor olan şarkıları yeterli hisle söylerlerse eser gayet hissî ve dramatik olmaktadır.

1883 - VIII. Henri - Camille Saint-Saëns
Saint-Saens eserinde eski çağların havasına girmek için eski şarkıları koymuştur. Fakat zamanının seyircisi tarafından pek başarılı görülmemiştir. Uzun zaman unutulduktan sonra 1989dan itibaren yeniden yapımlanmaya başlanmıştır.

1884 - Le Villi - Giacomo Puccini
Puccini bu ilk eserinin içine çok sayıda dans koyma fırsatını kullanmıştır.

1884 - Manon - Jules Massenet
Massanet'in en popüler olan ve popülerliğini günümüze kadar koruyan eseridir. İçinde bulunan konuşma diyalogları dolayısıyla komik opera olarak sınıflandırılmaktadır fakat konusu çok trajiktir. Ünlü aryaları ve ikili şarkıları çok ritmik ve hafif müzikli melodiler kapsamaktadır.

1885 - Der Zigeunerbaron (Çingene Baron) - Johann Strauss II
Viyana opereti janrında hazırlanmış bir operettir. Müziğin ve orkestrasyonun ve işlenen konunun ayrıntıları nedeniyle bu eser, hafif konulu ve müzikli bir operet olmaktan ziyade, bir komik opera hatta bir lirik opera olarak görülmektedir.

1886 - Khovanshchina - Modest Musorgksi
Musorgski'nin bu eseri Rus tarihinden aldığı bir ikinci epik öyküyü kapsamaktadır. Fakat besteci öldüğü zaman opera bitirilmemişti. Rimski-Korsakov bazı kesintiler yaparak bu eserin sahnelenmesini sağlamıştır ve bu verziyon günümüzde sahnelenmektedir.

1887 - Otello - Giuseppe Verdi 
Verdi'inin çalışma hayatının son döneminde hazırladığı şaheserlerin birincisidir ve "Arrigo Boito"'nun hazırladığı çok güzel bir librettoya dayanmaktadır. Shakespeare'in eserlerinden uyarlanan 200 kadar opera eserlerinin en iyisi olduğu kabul edilir.

1887 - Le roi malgré lui (Kendine rağmen kral olmak) - Emmanuel Chabrier
Bu eserin konusu çok karmaşıktır. Ancak Ravel bu komik operayı Wagner'in "Nibelug Yüzüğü" dörtlüsüne tercih ettiğini açıklamıştır.

1887 - Jakobin' - Antonín Dvořák
Bu eserin ana kahramanı bir müzik hocasıdır. Bu eser Dvorak Çek köylüleri konulu ve halk müzik temeli olan operaları içinde karakterlere en yakın olanıdır ve pratik hayatın realizmini yansıtmaktadır.

1888 Le roi d'Ys (Ys Kralı) - Eduard Lalo
Konusu bir Bretanya halk efsanesine dayanmakta ve müziği ise Wagner'in büyük etkisi altında olarak hazırlanmıştır.

1890 - Cavalleria rusticana (Köy işi şövalyelik) - Pietro Mascagni
Bir perdelik bu kırsal hayatı ele alan bu eser verismo stilinin bir sembolü olmuştur. İtalya ve bütün Avrupa opera evlerinde devamlı olarak sahnelenmektedir. Çok kere Leoncavallo'nun yine bir perdelik Palyaçolar eseri ile birlikte sahnelenmektedir.

1890 - Loreley - Alfredo Catalani
Bestecisi İtalyan olmakla beraber konusu, müziğin romantik atmosferi ve doğaüstü yaklaşım ile bir Alman müzik eserine çok benzetilmektedir. Fakat günümüzde hemen hemen unutulmuştur.

1890 - Prens İgor - Aleksandr Borodin
Besteci zaman zaman ele alarak bu eseri üzerinde 17 yıl uğraşmıştır ama yaşamının sonunda bu eser bitirilmemişti. "Kumanlarin dansları (İngilizce: Polovtsian Dances)" adlı parça çok ün kazanmıştır.

1890 Pikovaya dama (Maça kızı) - Peter İlyiç Çaykovski
Bestecinin İtalya seyahati sırasında 44 gün içinde hazırlanmıştır. Romantik opera stilinde en popüler opera eserlerinden biri olmuştur. Besteci eserinde Mozart-tipi danslar içermek için besteci eserinin zamanını eserin kaynağı olan Puşkin'in romanındaki zamandan 40 yıl öncesinde oluşturmuştur.

1891 - L'amico Fritz - Pietro Mascagni
"Opera semi-seria" janrının son örneğidir. Mekânın huzurlu bir kırsal ortamda olması ve kahramanlarının yaklaşımları dolayısı ile bir bakıma La Bohème operasını andırmaktadır.

1892 - Iolanta - Peter İlyiç Çaykovski
Çaykovski bu son lirik operası kardeşi Modest tarafından yazılmış olan librettoya dayanmaktadır.

1892 - La Wally - Alfredo Catalani
Bestelendiği zaman moda olan kırsal gerçekcilik akımını yansıtmaktadır ve bu en ünlü Ebben, ne andrò lontano adlı aryasında açıkca ortaya çıkmaktadır.

1892 - Pagliacci (Palyaçolar) - Ruggero Leoncavallo
Verismo akımının en iyi bilinen operasıdır. Opera evleri tarafından bu eserin Mascagni'nin Cavalleria rusticana operası ile birlikte sahnelenmesi gelenek olmuştur. Çok mükemmel bir dramatik çerçevesi vardir. Wagner tipi leitmotif'ler kullanılmakla beraber, her önemli şarkıcı için asgari bir arya da içermektedir.

1892 - Werther - Jules Massenet
Romantik edebiyat akımının başta gelen eserlerinden olan Goethe'nin bu çok trajik sonuçlu romanının operaya en iyi uyurlanması oldugu kabul edilmektedir. Fakat Massenet'in Manon adlı diğer operasından daha az olarak sahnelenmektedir.

1893 - Falstaff - Giuseppe Verdi
Verdi'nin bu son operasıdır. 53 yıl önce başarısız kalan ve Rossini'nin eserinin bir parodisi olan Un giorno di regno adlı eserinden sonra hazırladığı ikinci komik operadır. Bu eser "Boito"'nun yazmış oldugu çok güzel bir librettoya dayanmaktadır.

1893 - Hansel ve Gretel - Engelbert Humperdinck
Bu eser Almanya Westfalya bölgesinin folklor öğelerini içermektedir. Alman operasından Wagner ile İtalyan operasının verismo akımını birleştirmektedir. Daha çok Almanca konuşulan ülkelerde tutulmaktadır.

1893 - Aleko - Sergey Rahmaninov
Hemen hemen her opera şan öğrencisinin eğitiminin başlarında öğrendiği ilk eserlerden biri olmakla beraber, 20. yüzyılda çok popüler olmadan ancak zaman zaman opera evleri repretuvarlarına girmiştir.

1893 Manon Lescaut - Giacomo Puccini
Bu eser zamanında yeni ortaya çıkan verismo akımının ruhunu açıklığa çıkaran bir eserdir. Bu eserin başarısı Puccini'nin zamanının opera bestecilerini arasında başta geldiğine bir gösterge olmuştur.

1894 - Thaïs - Jules Massenet
Prömiyerden hemen sonra çok başarılı olarak opera-evleri tarafından yapımlanmış ve seyircileri tarafından tutulmuştur. Fakat 20. yüzyılda, 1970li yıllarda ilk tekrarına kadar, eserin tümü hemen hemen unutulmuştur. Ancak içeriğindeki keman için Meditation parçası çok ün kazanıp tek başına bir konser parçası olarak konserlerde çok tekrarlanmıştır.

1895 - La Dolores - Tomás Bretón
Verismo stilinde "Josep Feliu i Codina" tarafından hazırlanmış bir romandan uyarlanmış bir opera eseridir.

1895 - Noch' pered Rozhdestvom (Noel Yortusu Arifesi) - Nikolay Rimski-Korsakov
Gogol'un bir öyküsüne dayanan ve daha önce üç diğer Rus besteci tarafından operaya dönüştürülen bir konunun işlenmesi. Rusya'da popüler olmakla beraber Avrupa opera sahnelerine ancak 20. yüzyıl son çeyreğinde erişmiştir.

1896 - Andrea Chenier - Umberto Giordano
Verismo akımından bir trajediyi ele alan "Luigi Illica" tarafından uyarılmış bu eser Giardano'nun en sevilen opera eseridir. Bu eser doktriner olarak Fransız Devrimi aleyhindedir.

1896 - La bohème - Giacomo Puccini
Operaseverlerin çoğunluğunun en sevdiği operalardan biri olup eserin gücü çok duygulandırıcı bir öyküyü çok melodi dolu müzik ile birleştirmesindedir.Puccini'nin bu eseri çok çarpıcı "laitmotif"lerle doludur. Bunlar arasında dördüncü perdedeki aşk temelini çağıştıran laitmotifler çok beğenilir.

1896 Pepita Jiménez - Isaac Albéniz
"Juan Valera"'nın patronu ve para babası bir banker olan Coutts'un yaşamını hiç tenkit görmeyen bir şekilde ele aldığı romanından uyarlanmıştır. Bu eserin müziksel içeriği çok fazla İspanyol melodi ile ritmlerine dayanmaktadır.

1897 - Motsart i Sal’yeri (Mozart ve Salieri)' - Nikolay Rimski-Korsakov
Bu eserin konusu Anton Salieri'nin Mozart'ın müziğinin popülerliğini kıskanıp onu zehirleyip öldürdüğü hakkında bir söylentiye dayanmaktadır. Bu eser Rus operasında "realizm" akımının gelişmesine büyük katkısı bulunduğu bildirmektedir.

1897 - La bohème - Ruggero Leoncavallo
Leoncavallo bu eserin kaynağı olan "Henri Murger"in romanına gayet sadık kalmıştır. Fakat bu kurala pek uymayan Puccini'nin aynı konulu ve adlı eseri yanında gölgede kalmış ve unutulmuştur.

1897 L'arlesiana - Francesco Cilea
Bu eser nisbeten az bilinmektedir. Fakat bu eserde bulunan Lamento di Federico aryası birçok tenör tarafından konser resitallerine dahil edilmektedir.

1897 - Königskinder - Engelbert Humperdinck
Orijinal olarak konuşma dialoglarını müziksel şarkılarla birleştiren bir melodram oyunu şeklinde idi. 1907de besteci bu eserini tümden revize ederek bir opera eserine dönüştürmüştür.

1898 - İris - Pietro Mascagni
Bu opera verismo akımına uyan İtalyan opera bestecilerine gizemli Doğu dünyasının kapısını açan opera eseridir.

1898 - Fedora - Umberto Giordano
Prömiyerinde seyirciler tarafından sevilmekle beraber muzik kritikleri tarafından sert tenkitlere uğramıştır. Fakat sonraki 30 yılda Avrupa opera evlerinde yapımlanmaya devam etmiştir. Ama 20. yüzyıl ilerledikçe unutulmaya başlanmıştır.

1898 - Sadko - Nikolay Rimski-Korsakov
Bu eserdeki "Viking tüccarın şarkısı" Rusya'da çok popüler olmuştur.

1899 - Tsarskaya nevesta (Çarın Gelini) - Nikolay Rimski-Korsakov
Besteci bu opera eserininde sesleri, ton efekleri ve enstrümantasyonu o kadar zeki bir şekilde deneysel olarak bileştirmiştir ki bu deneyler Rus müziğinde Prokofiyef ve Stravinski'nin müziksel devrimlerine öncülük yapmıştır.

1899 - Cendrillon - Jules Massenet
Bu eser prömiyerinde çok büyük bir sükse sağlamış ve sadece 1899de 50 defa sahnelenmiştir.

1899 - Čert a Káča (Şeytan ve Kaça) - Antonín Dvořák
Bu eser Çek asıllı komik opera eserleri arasında tek olarak hiç aşk ve sevgi ilişkisi içermez.

MsXLabs Üye Girişi