etil alkol

(C2H5OH), ETANOL ya da kısaca ALKOL olarak da bilinir,
alkoller adıyla anılan organik bileşikler sınıfının en önemli üyesi.

Glikozun mayalanma ürünü olan etil alkol, bütün alkollü içkilerin sarhoşluk verici temel bileşenidir.
Etil alkol üretiminde, karbonhidratların mayalanması, etilenin hidratlanması ve asetaldehitin (genellikle asetilenin hidratlanmasıyla hazırlanır) indirgenmesi gibi üç temel yöntem uygulanır. Birçok ülkede üretimin temeli olan mayalandırma yönteminde en çok kullanılan hammaddeler melas ve mısırdır.
Mayalanmayla ya da bireşim yoluyla elde edilen etil alkol seyreltik sulu çözelti halindedir ve ayrımsal damıtmayla yoğunlaştırılması gerekir. Basit damıtma, en iyi koşullarda yüzde 95,6 oranında etil alkol içeren eşkaynar (azeotrop) bir karışım verir.

Bu karışımdan suyun giderilmesiyle yüzde 100’lük mutlak alkol elde edilir. Mutlak alkol ya da saf etanol, kolayca alevlenen (kaynama noktası 78,5°C), renksiz, hoş bir eter kokusunda ve yakıcı tatta bir sıvıdır.

Alkollü içki üretiminde kullanılan etil alkol bütün ülkelerde vergilendirilmiş olduğundan, sanayide kullanılacak alkolün vergi dışı sayılabilmesi için metanol, kafur, benzen, karosen gibi maddelerle karıştırılıp içilemeyecek duruma getirilmesi gerekir. Merkez sinir sistemini etkileyen etil alkol az miktarda alındığında zihin açıcı ve kas gevşetici etki gösterirse de, kandaki yüzdesi arttığı zaman eşgüdüm, algılama ve yargı bozukluklarına yol açar; daha yüksek dozlarda kullanılması koma ve ölümle sonuçlanır. Üstelik bazı kişileri alkolizme götüren bağımlılık yaratıcı bir maddedir.

Etil alkol, vücutta saatte yaklaşık 21,26 gr’ lik bir hızla önce asetaldehite, daha sonra karbon dioksit ve suya dönüştürülür; bu miktar yaklaşık 200 kalorilik bir besinle eşdeğerdir.