Yine oldum esîri âh bir şûh-ı sitemkârın
Ki dilber sevmemiş, bilmez belâsın âşık-ı zârın
Ne kâfirliklerin gördüm ben ol zülf-i siyehkârın,
O ebrûnun, o zâlim gamzenin, ol çeşm-i mekkârın

O tıfl-ı nâzı gördüm rûyine hurşîd eser etmiş
Haberdâr olmamıştım, sonra bildim neylemiş n'etmiş
Meğer, zâlim kaçıp tenhâca sa'dâbâd'a dek gitmiş
Temâşâ eylemiş âlâyını şevketlü hünkârın

Gezermiş kasrın etrâfında yer yer tâze meh-rûlar
Mükehhal gözlü, şîrîn sözlü, leylî yüzlü âhûlar
Hemân alkış sadâsın andırırmış çağlayan sular,
Ederlermiş duâsın pâdişâh-ı ma'delet-kârın

Güzelsin, bî-bedelsin, şûhsun, âlüftesin cânâ!
Söz olmaz hüsnüne, gelmez nazîrin âleme hakkâ!
Senin her cevrine bin cân ile sabreylerim ammâ,
Beni pek öldürür ey bî-vefâ ellerle bâzârın

Bugün, bir mahrem-i esrâr, yâr-i nükte-pîrâdan
İşittim kim, sayıp uşşâkını ey şûh-ı sîmîn-ten
Nedîm-i zâra benzer âşıkım yoktur demişsin sen
Efendim, işte vardır: ben esirin, ben giriftârın
Nedim
Kalıp: me fâ î lün / me fâ i lün / me fâ i lün / me fâ î lün


Günümüz Türkçesiyle
1. Ah yine tutsağı oldum zulmeden bir şuhun,
Ki dilber sevmeyen bilmez acısını inleyen âşıkın,
Ne kâfirliklerini gördüm ben o günah işleyen siyah saçın,
O kaşın, o zâlim gamzenin, o hileci gözün.

2. O nazlı yavruyu gördüm; yüzünü güneş yakmış
Daha önce duymamıştım, ne yapıp ne etmiş.
Meğer zalim, kaçıp tek başına Sâ'dabâd'a kadar gitmiş.
Şanlı sultanın alayını seyretmiş.

3. Gezermiş köşkün çevresinde yer yer, taze ay yüzlüler,
Sürmeli gözlü, Şirin sözlü, Leyâ yüzlü meraller...
Hemen alkış sesini andırırmış çağlayan seller,
Ederlermiş duasını adaletsever padişahın.

4. Güzelsin, benzerin yok, nazlısın, aşk çılgınısın sevgili!
Söz olmaz güzelliğine, benzerin gelmez dünyaya belli.
Senin her sıkıntına bir can ile sabrederim amma,
Ey vefasız! Beni pek öldürür, ellerle sohbetin.

5. Bugün nükteler söyleyen sevgilinin bir sıradaşından
İşittim ki sayıp âşıklarını ey gümüş tenli güzel.
İnleyen Nedim'e benzer âşıkım yoktur, demişsin sen
Efendim işte vardır, ben esirin, ben tutkunun.