Omur ve Omurga MsXLabs.org & MORPA
Omur
Omuryani vertebra, omurgayı oluşturan 33-34 kemikten herbirine verilen addır. Kafatasının hemen altından başlayıp kuyruk sokumuna dek uzanırlar.
Omurgada 7 adet boyun omuru (servikal vertebra), 12 adet sırt omuru (torakal vertebra), 5 adet bel omuru (lomber vertebra),5 sakral vertebra, sakral ve 4 de koksal vertebra bulunur. Bu 33 vertebranın ilk 24 tanesi birbirine eklemler aracılığıyla bağlanmıştır. Bunlara presakral vertebralar denilir. Kalan 9 vertebradan daha üstteki 5 tanesinin birleşmesinden sakrum meydana gelmiştir. En altta bulunan küçük ve tam gelişmemiş 4 vertebranın birleşmesinden koksiks denilen kemik meydana gelmiştir. Omurlar vücudun bükülmesini sağlayacak destekleyici bir yapı şeklinde birbirine sıkıca bağlıdırlar. Omurga Başın alt arkasından başlayarak insanlarda ve kimi primatlarda kuyruksokumuna, kimi hayvanlarda da kuyruğun ucuna değin birbirine eklenmiş omurlardan oluşan kemik dizisidir. Omurgalı yaratıkların iskeletlerinin esasını oluşturur. İnsanda omurgayı oluşturan 33 kemiğin her birine "omur" denir. Omurların 7'si boyunda, 12'si sırtta, 5'i belde, 5'i sağrıda, 4'ü de kuyruksokumundadır. Sağrıda ve kuyruksokumundaki omurlar biçimlerini kaybedip birbirleriyle kaynaşmışlardır. Hayvanlarda omurlar kuyrukta da uzayıp gider. Her omurda kalın bir kısımla üç çıkıntı, ortada da yuvarlak bir delik bulunur. Bu kalın kısma "omur cismi", ortadaki çıkıntıya da "dikensi çıkıntı" denir. Bunlar sırtımızda zincir gibi bir sıra kemik çıkıntısı oluştururlar. İki yandaki kısa çıkıntılara da "yan çıkıntıları" denir. Bunlar elle dışarıdan anlaşılmaz. Omurların ortasındaki deliklerin oluşturduğu uzun kanala "Omurga kanalı" denir. Bu kanalın içinde omurilik bulunur. Omurganın Görevi Başın, gövdenin, göğüs ve karın boşluğundaki birçok iç organın ağırlığını taşımak ve bunlara sağlam bir destek olmaktır. Ayrıca baş ve gövdenin hareketlerini de sağlar. Bu arada omurga kanalı içindeki omurilik gibi çok ehemmiyetli bir organa sağlam ve emniyetli bir kılıf teşkil eder.
Omurganın çeşitli parçalarına âit omurlar arasında büyüklük ve şekil bakımından bâzı farklılıklar göstermekle berâber benzer ve hepsinde olan ortak özellikleri de vardır. Omurların benzerliği, yeni doğanlarda daha fazladır. Gelişme sırasında gittikçe artan ağırlık, hareket, gövdenin durumunda meydana gelen farklılıklar ve omurgaların çeşitli kısımlarına yapışan kasların tesirleri, omurganın bütün kısımlarında aynı olmadığından, omurlar arasında şekil farklılıkları ortaya çıkar. 1. ve 2. boyun omurları, başın değişik ve fazla hareketleri yüzünden diğer omurlara nazaran daha çok farklılaşmışlardır ve sırasıyla ''atlas'' ve ''aksis'' isimlerini alırlar. Omurganın, önden veya arkadan bakıldığında yana doğru eğrilmiş olması durumuna tıpta ''skolyoz'' denir. Son düzenleyen Safi; 25 Nisan 2016 04:18
