Psikanaliz
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi
Sigmund Freud'un bulduğu ruhsal iyileştirme yöntemi. Bu yöntem bilinçaltında ayrı bir fikirler düzeni oluşturan ve görünmez varlıklarıyla ruhsal bozukluklara yol açan anıların, arzuların, imgelerin çeşitli yollarla bilinçli kılınmasına dayanır. Freud'un ortaya attığı bu iyileştirme yöntemi başlangıçta tıp alanında kuşkuyla karşılandı, daha sonra yavaş yavaş yaygın bir biçimde uygulanmaya başlandı. Psikanaliz yönteminin özü, hastayı sorguya çekmeye değil de onu rahat biçimde konuşmaya bırakmaya dayanır. Hastanın burada kendini son derece özgür hissedebilmesi, düşüncesini kendiliğinden boşalıma bırakacak kadar güven duygusu içinde olması gerekir. Böylece hasta kendini içten rahatsız eden şeyleri bulma ve ortaya koyma olanağı kazanır. Hastanın bu çabası yaşamının en eski olgularına kadar uzanarak tüm yaşamında, özellikle çocukluk çağında varlığına yönelmiş olan bozucu etkileri ortaya çıkarmaya yönelir. Bu arada psikanalist, basit bir tanıklık durumunu aşmamaya özen göstermek zorundadır. Aylarca süren ortalama bir saatlik oturumlarda "özgür çağrışım" yoluyla kendini anlatmanın dışında düşlerin yorumuna da yönelinir. Bütün bu görüşmeler sırasında psikanalist, hastanın ortaya koyduğu tüm tepkileri not eder. Bu notlama, sözlerin arasından sağlam verileri süzme amacına yöneliktir. Böylece hekim, hastanın pek çoğu cinsel kökenli olan aksamaları üzerine bilinçlenmesini sağlayarak onu iyileştirir ya da onun iyileşmesine yardım eder. Psikanaliz yöntemi psikiyatrinin öbür yöntemleri kadar etkili bir yöntem sayılır. Ancak hastanın ruhsal yapısını deşmeye yarayan böyle bir yöntemin özel olarak psikanalizde uzmanlaşmamış bir hekim tarafından kullanılması son derece tehlikelidir. Bu yöntem, iyi kullanılmadığı zaman hastalığı derinleştiren ve hastanın çevresiyle ilişkisini daha da bozabilen bir yöntem olabilmektedir.
