Ünlü Ressam:Francisco de Zurbaran
Portekiz ve Andalucia yakınlarındaki Badajoz ilinde yetişmiş olan Francisco de Zurbaran, çıraklık dönemini (1614-1618) Sevilla'da, babasının kendisini yerleştirmiş olduğu ressam Pedro Diaz de Villanueva'nın yanında geçirdi. Doğduğu ile döndükten sonra, Llerena'ya yerleşen, orada evlenen Zurbaran, çalışmalarıyla ün yaparak, Sevilla'daki üç dinsel kurumun ilgisini çekmeyi sağladı ve buralardan sipariş aldı. San Pablo dominiken manastırı için önce 1626-1627 arasında Aziz Dominicus'un Öyküsü'yle ilgili on dört sahne hazırladı (Sevilla'daki Magdalena Kilisesi'nde saklanan ikisi dışında geri kalanlar kaybolmuştur); ayrıca Kilise Babaları'yla ilgili yedi portre (üçü Sevilla Müzesi'ndedir) ve bir Çarmıha, Gerilmiş İsa (1627, Chicago, Art Institute) gerçekleştirdi. Daha sonra Sevilla'daki bir manastırın avlusunu süslemek amacıyla çeşitli tablolar ve yapılış tarihleri 1628 ile 1630 yılları arasına rastlayan çeşitli yapıtlar gerçekleştirdi. Son olarak Aziz Buenaventura Koleji'nde İhtiyar Herrera (Herrera el Viejo) tarafından yapımına başlanmış olan bir dizi resim çalışmasını tamamladı.
Sanatçının üç önemli yapıtı bu çevrime aittir: Aziz Buenaventura ve Melek (Dresden Müzesi), Lyon Konsili ve Aziz Buenaventura'nm Bedeninin Teşhiri (Louvre Müzesi). Son derece gerçekçi biçimde yapılmış olan bu kompozisyonlar, aynı zamanda manevi yaşamla ilgili izler taşır ve Zurbaran'm henüz otuz bir yaşındayken elindeki tüm olanaklara egemen olduğunu doğrular. Olası bir tenebrizm (karanlıkçılık) etkisi (sanat tarihçileri bu konuda düşünce birliğine varamamışlardır ve bu soruna kesin bir çözüm bulunamamıştır), hatta daha doğrusu Ribera ve Velazquez aracılığıyla Caravaggio'nun etkisi sanatçının yapıtlarında gerçek olarak kendini göstermişse de, büyük ölçüde özümlenmiş, hatta aşılmıştır. Ününün giderek artması bu Estremaduralı sanatçının 1629'da Sevilla'dan resmi bir çağrı almasını sağladı. Böylece Zurbaran'ın "Sevilla dönemi" (1629-1640)başladı ve bu sanat yaşamındaki en önemli dönem oldu. Ağaç kavunları, Portakallar ve Gül (Contini Dnacossi koleksiyonu, 1633, Floransa) gibi natürmortlardan sonra, Triana'daki Las Cuevas Manastırı (Sevilla yakınları) için bir çevrim gerçekleştirdi; bu çevrime ait çalışmalardan biri olan Aziz Hugo Rahipler Yemekhanesinde (1633'e doğru, Eyalet Müzesi, Sevilla) belki de, kesin, bilgi yüklü olmaktan dolayı da biraz katı (çünkü sanatçının çok yalın olan kompozisyonu, uzamın hemen hemen mimari bir anlayış içinde algılanarak kullanılmasına dayanır) bir sanatın ulaşmış olduğu en iyi düzeyi sergiler.
