İsmail Safa

(1867 Mekke-1901 Sıvas). şair. Ortaöğrenimini Darüşşafaka'da tamamladı (1886). Bir süre Evkaf ve Telgraf Nezareti'nde memurluk yaptıktan sonra Mülkiye Mektebi'nin idadî bölümüne edebiyat öğretmeni atandı (1890). İlk şiirlerini Kâmil imzasıyla Mirsat mecmuasında yayımladı, derginin başyazarı oldu. II. Abdülhamit tarafından Sıvas'a sürgüne gönderildi. Kısa yaşamında yazdığı şiirler, dönemin ünlü kalemleri tarafından "Dehayı şairane" olarak karşılanan İsmail Safa'nın, yalın bir dil kurma çabası gösterdiği, Ekrem ile Hamit'e yeni duygu ufukları açtığı, Tevfik Fikret'in manzum hikâyeciliğine seçkin bir yoğunluk kazandırdığı söylendi. Yapıtları: "Huzma Safa" (babası Behçet Efendi ile kendi şiirleri 1892), "Mevlidi Pederi Ziyaret" (1896), "Mensiyat" (1898). "Mulâhazat-ı Edebiye" (1898), "Hissiyat" (1912), "Muhakemat-ı Edebiye" (1913).

MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi