Lületaşı Beş bin yıldır bilindiği, kullanıldığı, Arkeolojik çalışmalar sonucu söylenmektedir. Bin sekiz yüz otuz yılından başlayıp, yüz yıl kadar Avusturyalılar tarafından işletilmiştir. Ham madde olarak alıp, kendileri işleyerek dünyaya tanıtmışlardır. Bu yüzden Avusturya taşı olarak tanıdı dünya… Bin dokuz yüz atmış yılında ham madde olarak ihracatı yasaklanmıştır. Türkiye rezervinin tamamına yakını Eskişehir’de bulunmaktadır. Rezervin üç milyon tona yakın olduğu bilinmektedir. Lületaşı işletmeciliğine verilecek önem, Yöre ve Türkiye için önemli bir gelir kaynağı olacaktır… Eskişehir’in batısı, kuzeydoğusu ve güneydoğusunda çıkarılmaktadır. Çıkarıldığı yöreler; Sarısu, Yenişehir, Türkmentokat, Karaçay, Gökçeoğlu, Söğütçük, Sepetçi, Margı, Kümbet, Karatepe, Kara Höyük, Başören yöreleridir. Yerin 300 metreyi aşan derinliklerinde, yumrular halinde ve dağınık olarak bulunmaktadır. Genelde, yer altı suyu seviyesi altındadır. Kuyu kazılarak yer altına dik inilir. Belli seviyede yan tüneller yapılarak lületaşı çıkarılır. İnsan gücüyle, çıkrıklar ve kovalar yardımıyla çalışılır… Yer altından çıkarıldığında, yumuşak ve işlemesi kolaydır. Hava ile teması sonucu sertleşir. Ancak, tekrar suda bekletildiğinde eski yumuşaklığını kazanır. Lületaşı, yaklaşık üç yüz yıldır Eskişehir’de işletilmektedir. Lületaşı işlemeciliği, yetenek ve tecrübe gerektirir… Sabır gerektirir. Ustalar, özel olarak biçimlendirilmiş bıçaklarla, hayallerini kolaylıkla lületaşına işlemektedir… Genellikle bu bıçaklar, ustaların kendilerince şekillendirilir ve kırk elli çeşit bıçakla işlerini yaparlar. Lületaşından genellikle pipo yapılır. Kaliteli lületaşı pipolar dünyaca ünlüdür. 
Kaynak Vefa sadece boza değildir.
