Viyana kuşatması (Birinci)

Macaristan üzerinde hak iddia eden avusturya kralı Ferdinand'ı bu isteğinden vazgeçirmek ve Avusturyalılar'a Orta Avrupa'da türk üstünlüğünü kabul ettirmek için OsmanlI devletince düzenlenen askeri harekât
(27 eylül -14 ekim 1529)

Çeşitli çaplarda 350 topla donatılmış 150 bin kişilik bir orduyla Edirne’den Avusturya seferine çıkan Kanuni Sultan Süleyman (30 mayıs 1529), Filibe-Sofya-Belgrad üzerinden ilerleyerek 6 günlük bir kuşatmadan sonra Budin kalesini teslim almasının ardından avusturya topraklarına girip (22 eylül) Viyana'ya doğru yürüyüşünü sürdürdü.

Bu arada, sefer hazırlıklarını önceden öğrenmiş ve Papalık’ın da katkısıyla Lehistan’la bir ittifak antlaşması yapmış olan kral Ferdinand, kentin savunmasını 45 bin seçme askeri bulunan kale komutanı kont Nicolas von Salm’e bırakarak her olasılığa karşı yakınlarıyla birlikte Viyana'dan ayrılmış; kalenin doğu yüzündeki Stuben kapısıyla Kârnten kapısı arasında 6 m yüksekliğinde yeni bir iç sur yaptırılmış; Tuna şeddiyle istihkâmlar arasında büyük bir hendek açtırılmış; türk ordusunun yangın bombalarına karşı kentteki ev damlarının çatı vb. gibi yanıcı kısımları tümüyle sökülmüş; top güllelerinin toprağa gömülmesi için de sokakların kaldırım taşları kaldırılmıştı.

Ayrıca, yiyecek sıkıntısını önlemek ve Viyana düşerse tutsak alınmalarına meydan vermemek için kentin sivil halkı da boşaltılmıştı. Yine kuşatmadan az önce Kutsal Roma-Germen imparatoru ve kral Ferdinand’ın ağabeyi olan Kari V, generallerinden Wilhelm von Württemberg komutasında 10 bin kişilik düzenli bir alman birliği; Eck von Reischach komutasında 5 bin kişilik bir alman milis kuvveti; Abel von Holneck komutasında Ş bin hollanda ve belçikalı asker; Luis d’j^los komutasında da 10 bin kişilik bir İspanyol kıtası göndererek kaledeki asker sayısını 85 bin kişiye yükseltilmişti. Ayrıca, süvari generali von Roggendorff'u da türk kuvvetlerinin üstüne dışardan saldırmak üzere Linz’de toplanan imparatorluk ordusu komutanlığına getirmişti.

Öte yandan, yolu üzerindeki Comorn, Gran, Râba, Martinsberg ve Altenburg kalelerini ele geçiren türk ordusu, sonunda Viyana önlerine gelerek yağan şiddetli yağmura karşın, büyük bir hız ve düzenle kenti kuşatmaya başladı (27 eylül). Padişahın otağı kentin karşısındaki Semmering sırtlarına kuruldu; burada 12 bin yeniçeri mevzilendi. Rumeli beylerbeyi de olan sadrazam ve serasker Makbul İbrahim Paşa komutasındaki rumeli askeriyle Anadolu beylerbeyi Behram Paşa komutasındaki anadolu askerleri de kenti çepeçevre kuşattılar; topçubaşı komutasındaki 350 top da gerekli konumlara yerleştirilince, türk ordusu Viyana çevresinde 30 bin çadırdan oluşan büyük ve heybetli bir kuşak meydana getirdi.

Ertesi gün aralıksız yağan yağmur altında lağımlar patlatılıp gedikler açılarak şiddetli lağım çarpışmalarıyla başlayan savaş, kuşatma altındakilerin sıkça yeniledikleri huruç (çıkış) hareketlerinden ve lağımlar patlatılarak açılan gediklere Türkler'in yönelttikleri saldırılar sırasında savunma güçlerinin de büyük yığınlar halinde aynı gediklerden karşı saldırıya geçmeleri üzerine iki tarafın birbirine karışması nedeniyle düşmanı top ateşine tutma olanağı bulunamadığından, özellikle de Budin kalesi teslim alındığında kentin yağmalanmasına izin verilmediği için küskün yeniçerilerin isteksiz davranıştan yüzünden, 7 gün boyu sonuçsuz kaldı. Sekizinci günü dinlenme ve ibadetle geçiren türk ordusu, kuşatmanın dokuzuncu günü yeniden saldırıya hazırlanırken (6 ekim), şiddetli soğuklarla yağmurdan, erzak sıkıntısından ve topçuların yetersizliğinden yakınan yeniçeriler, artık savaşmak değil de dönmek istediklerini açıkça bildirdiler.

Bunun üzerine parlak vaatler, tehditler ve hatta sopalarla ateş hattına gönderilen yeniçeriler, yine gönülsüz olarak savaşmakta direndiler. Kuşatmanın 17. günü (14 ekim 1529) açılan 20 m genişliğinde bir gediğe karşı sabahtan ikindiye kadar üç dalga halinde yoğunlaştırılan çok şiddetli türk saldırısı da sonuçsuz kalınca, akşam toplanan divanda yeniçeri sorunu ve doğa güçlükleri yanında sadrazam İbrahim Paşa'nın güvenilir kaynaklardan haber alarak belirttiği gibi dük Friedrich’le von Roggendorff komutasındaki imparatorluk ordusunun yola çıkmış olması kadar Kari V'in Avrupa'yı türk istilasından kurtarmak için tüm hıristiyan ülkelerden asker toplamaya başlaması da göz önünde tutularak kuşatmanın kaldırılmasına karar verildi.
Böylece ertesi günü İbrahim Paşa'nın asker karşısında yaptığı yüce padişahın Viyana’yı almaya değil de kral Ferdinand'a haddini bildirmeye geldiği ve bunun da başarıyla yerine getirildiğine ilişkin etkili konuşmasından sonra düşmanın 25 bin kişilik kaybına karşılık 40 bin ölü veren türk ordusu, tüm ağırlıklarını alıp çadırlarını sökerek kuşatmayı kaldırdı ve Tuna yolundan Budapeşte'ye, oradan da İstanbul'a döndü.