Kırılma
MsXLabs.org & MORPA Genel Kültür Ansiklopedisi
Bulunduğu ortamdan başka bir saydam ortama geçen ışık ışınının doğrultu değiştirmesi. Kırılma, belirli yasalar uyarınca gerçekleşir. Gelen ışın, ışının yüzeye düştüğü noktadaki yüzey normali ve kırılan ışın aynı düzlemde bulunurlar. Gelme açısının sinüsüyle kırılma açısının sinüsünün oranı sabittir ve bu oran, kırıcı ortamınkiyle birinci ortamın kırılma indislerinin oranına eşittir (Snell Yasası). Prizmaların ya da merceklerin ışık ışınları üzerindeki etkileri kırılmayla açıklanır. Miyopluk ya da hipermetropluk gibi göz kusurları gerçekte göz merceğinin kırılma kusurlarından başka bir şey değildir.
Kırılma olayı yalnızca ışık ışınları için değil, ses dalgaları ve elektriksel alanların kuvvet çizgileri için de geçerlidir. Işık ışınları örneğin hava gibi hafif bir ortamdan su gibi yoğun bir ortama geçerken normale (yani o noktada yüzeye dik olan doğruya) yaklaşarak kırılırlar. Yoğun bir ortamdan hafif bir ortama geçen ışık ışınları ise normalden uzaklaşarak kırılırlar. Ancak, bu olayın meydana gelmesi için yoğun ortamdaki gelme açısının sınır açısı adı verilen belli bir açıdan küçük olması gerekir. Bu açıdan büyük açılarla gelen ışık ışınları ortam değiştirmez ve iç yansıma yapar. Birkaç iç yansıma sonunda ışınlar ortamın serbest yüzeyine sınır açısından daha küçük bir açıyla gelip kırılabilirler. Örneğin gökkuşağı bu olay sonucunda gerçekleşir.
