Hüseyin Avni Lifij

(d. 1886, Samsun - ö. 2 Haziran 1927, İstanbul),
romantik ve simgeci bir yaklaşımla yaptığı lirik resimlerle tanınan 1914 Kuşağı ressamı.

İlk resim çalışmalarına Numune-i Terakki İdadisi’nde (bugün İstanbul Lisesi) başladı.
Kısa bir süre Sanayi-i Nefise Mektebi’ne gittikten sonra Osman Hamdi Bey’in önerisi ile Halife Abdülmecid tarafından Paris’e gönderildi. 1909-12 arasında Fernand Cormon’un (1845-1924) atölyesinde çalıştıysa da, hocasının katı kuralcı tavrına pek yakınlık duymadı. Daha çok Puvis de Chavennes’in Sorbonne Üniversitesi ve Pantheon’ daki duvar resimlerinden etkilendi. Türkiye’ye döndükten sonra çeşitli okullarda resim dersleri verdi. Sanayi-i Nefise Mektebindeki eğitimi yeterli bulmayan bir grup sanatçının oluşturduğu Serbest Resim Atölyesinde Ruhi Arel, Ah Sami Boyar, İbrahim Çallı ve Hikmet Onat’la birlikte bir süre resim kursları yönetti. I. Dünya Savaşı sırasında, Harbiye Nazın Enver Paşa’nın kurdurduğu Şişlideki atölyede Nazmı Ziya Güran, H. Onat, İ. Çallı ve Namık İsmail ile birlikte savaş resimleri yaptı. 1924’te Sanayi-i Nefise Mektebinde ders vermeye başladı.

Lifij, 1914 (ya da Çalh) Kuşağı adıyla anılan ressamların izlenimci tavnnı benimsemekle birlikte, daha simgeci bir anlatım geliştirdi. Panltıh ışık yerine, kullandığı gizemli akşamüstü ışığıyla yapıtlannda şiirsel bir atmosfer yarattı.

Kuşağının sanatçılan içinde güçlü bir çizim ustası olarak öne çıkan Lifij, figürlü kompozisyonlara ve portreye manzaradan daha fazla ilgi duymuş, bu eğilimini mimari yapılan konu aldığı resimlerinde de göstermiştir. Bugün her ikisi de İstanbul Devlet Resim ve Heykel Müzesi’nde bulunan “Alegori” (“Savaş”, 1917) ye “Kadıköy’de Belediye Çalışmaları” (“Kalkınma”) gibi büyük boyutlu figürlü kompozisyonlarıyla “Acı” (1917, Ankara Devlet Resim ve Heykel Müzesi) ve “Mezarlık” (y. 1920, İstanbul Devlet Resim ve Heykel Müzesi) gibi resimlerinde güçlü bir çizim anlayışı ve kullandığı turuncu tonlan nedeniyle hüzünlü, şiirsel bir hava vardır. Desenleri 1984’te Poşadlar adıyla yayımlanmıştır.