AMATÖR RADYO TARİHİ
Radyo tekniginin öncülerinden fizikçi James Clark Maxwell ve Heinrich Hertz'in gelistirdikleri teorilerden yola çikan Branly, Tesla ve Marconi olumlu çalismalarinin neticesini alarak haberlesmede radyo teknigini gerçeklestirdiler. 20. Yüzyilin baslarinda halk kitleleri ve özellikle gençler arasinda ilgiyle karsilanan bu teknik gelismesinde basdördürücü bir hiz kazandi. Avrupa ve diger bölgelerde savaslarin disinda kalan Amerika Birlesik Devletleri bu konudaki çalismalarina daha çok zaman ve daha çok kaynak ayirma olanagi buldu. Böylelikle 1912 yillarinda Amerika Birlesik Devletlerinde resmi, özel ve Amatör alici-verici istasyonlarinin sayisi yüzlerle ifade edilmeye baslandi. Amerika Birlesik Devletleri'nde radyo istasyonlarinin bu sekilde hizla çogalmasi dogal olarak Frekans Tahsislerini kaçinilmaz duruma getirmis ve bu konuda kanunlar çikarilmistir. Bu kanunlarla resmi ve özel Radyo istasyonlarina Uzun ve Orta dalga frekanslari tahsis edilirken Radyo Amatörlerinin çalismalari için de 200 metre ve daha asagi dalga boylari birakilmistir.
O tarihlere kadar teknik gelismelerden her zaman uzak kalmis olan bu kisa dalga frekanslari da bilinmez özellikle içindeydi. Ancak Radyo Amatörleri bikmadan, yilmadan çalismalarini sürdürerek kisa dalganin sirlari ve teknigini çözmüs, bu konuda önemli basarilara imzalar atmislardir. Radyo Amatörlerinin çalismalari Radyo tekniginin ve bu dogrultudaki bilimin gelismesinde her zaman öncü olmus, onlarin buluslari laboratuvarlarda gelistirilerek profesyonel kullanima sunulmustur. 1914 yilina gelindiginde Amerikada kurulan ve kisa adi ARRL olan Amerikan Radyo Amatörleri Birligi son derece süratli bir gelisme göstermis ve bi birlik 1917 yilinda baslayan Birinci Dünya Savasinda Amerikan ordusunun emrine 4000 Amatör Telsiz, Telsiz Teknisyeni ve Telsiz Operatörü vermeyi basarmistir.
Amatörler kendilerine tahsis edilen kisa dalga frekanslarinin sirlarini ve özelliklerini kesfettikçe o zamana kadar sagladiklari 100-200 Km.lik haberlesme mesafelerini daha da arttirmaya yöneldiler, bunula yetinmeyerek daha da kisa dalgalara inmeye basladilar. Mesafeler günden güne artiyor ve elde edilen neticelerle çok kisa zaman sonra atlantik asiri haberlesmenin mümkün olabileceginin sinyalleri aliniyordu. Amatörlerin bu çalismalari netice vermeye baslayinca ARRL, 1921 yilinda o zaman için en modern ve güçlü cihazlarla donatilan Paul F. Godley'i Avrupaya gönderdi. Bu ilk denemede Godley, 30 Amerikan Amatör Radyo istasyonunu Avrupadan duymustu. Bu basaridan büyük destek alan Radyo Amatörleri 1922 yilinda ikinci bir deneme gerçeklestirdi. Bu kez de 315 Amerikan Amatör Radyo istasyonunun sinyalleri Avrupali Amatörler tarafindan duyuldu. Avrupadan da bir Fransiz ile iki Ingiliz Radyo Amatörünün mors sinyalleri de Amerikali Radyo Amatörleri tarafindan duyuldu. Ancak QSO gerçeklestirilemedi.
Bu gelismeler Atlantik asiri haberlesmenin mümkün oldugunu kanitlamis ve çalismalara bu yönde agirlik verilmeye baslanmisti. Sonunda, çalismalar ürünlerini verdi ve hayaller gerçeklesti. Bir yil sonra 1923 Kasim ayinda bir kaç aylik hazirliktan sonra Amerikali Schnell ve Reinartz isimli Radyo Amatörleri, Avrupadan Fransiz Leon Deroy (F8AB) isimli Radyo Amatörüyle, 110 metre dalga boyunda temasa geçerek ilk Atlantik asiri QSO'yu gerçeklestirdiler. Böylece Atlantik asiri haberlesmenin yollari Radyo Amatörlerinin bu azimli ve fedakar çalismalariyla açilmis oldu.
Amatörlügün özelligi geregi bir çalismayi sonuçlandiran Radyo Amatörleri bu çalismalarin gelistirilmesi ve kullanima hazirlanmasi için basarilarini profesyonel laboratuvarlara devrederken, hedeflerini de daha öteye yerlestirmenin gururunu yasiyorlardi. Artik Radyo Amatörlerini tutmak mümkün degildi. Artik hedefler bir türlü sabit kalamiyor, basarilar basarilari kovaliyordu.
80 metre, 40 metre ve hatta 20 metrelerde yapilan denemeler neticesinde Yeni Zelanda ve Avusturalya Radyo Amatörleriyle temasa geçilmisti. Artik Radyo Amatörleri kisa dalganin tüm sirlarini çözmüs ve insanligin hizmetine sunmustu. Bu gelismelerden sonra Amatörlerin kullanimina birakilan kisa dalga bir anda popüler olmus resmi, özel ve ticari kullanima açilmisti. Bu çalismalar basariyla sonuçlandikça Radyo Amatörleri daha kisa dalgalara yöneliyor, arkalarindan da kuruluslar geliyordu. Artik Radyo Amatörleri çok kisa dalga çalismalarina baslamis l44 Mhz (2 metre) frekanslarini hizla geçmis 220 Mhz, 420 Mhz, 1200 Mhz frekanslarinda mikrodalgalarin özelliklerini kesfetmeye baslamislardi.
Radyo Amatörlerinin bu basarilari hükümetlerce izlendikçe insanligin teknolojiye olan doyumsuzlugu yine onlarin çalismalariyla giderirelecegi kavrami gelismisti. Böylece önü tamamen açilan Radyo Amatörleri artik dünya yörüngesine uydular yerlestirmeye ve hükümetlerce desteklenmeye baslamistir. 1924 yilindan sonra kisa dalga frekanslari Radyo Amatörleri sayesinde resmi, özel ve ticari kullanima açilmis, haberlesme teknolojisi tüm insanligin hizmetine girmistir. Amerika Birlesik Devletleri Pearl Harbour saldirisiyla baslayan Japon savasinda orduyu 25 bin Radyo Amatörüyle takviye ederek üstünlügü saglamistir. Cephe gerisinde ise yine orduya tüm haberlesme sistemlerini üreten fabrikalara Radyo Amatörlerini yerlestirerek lojistik saglamistir.
Radyo Amatörleri baris zamaninda da insanliga hizmet etmeye devam etmis, her zaman yeniyi ve gelismisi bularak kullanima sunmustur. Radyo Amatörlerinin bu basarilari hemen hemen dünyanin her yerinde izlenmis, Devletler çikardiklari kanunlarla Radyo Amatörlerine çalisma olanagi yaratma yarisina girmislerdir. Bu destekle her ülkede Amatör Radyo Cemiyetleri kurulmus, çalismalari tesvik edilmistir. Bu amaçla kurulan dernekler faaliyetlerinde kurslar, seminerler ve konferanslar düzenleyerek teknik bilgileri birlestirici unsur olmuskardir. Zamanla Radyo Amatörlügüne ilgi daha da artmis, çalismalari, sivil savunma ve afet haberlesmelerinde ki önemi de ortaya koymustur.
Bugün dünyada 3 milyonu asan kayitli Radyo Amatörü vardir. Hemen hemen her ülkede kurulmus olan dernekler, kisa adi IARU olan International Amateur Radio Union (Uluslararasi Radyo Amatörleri Birligi) ne üyedirler. 
