ZANAATÇI
a. Belli bir zanaatla uğraşan, bir zanaatı meslek edinmiş emekçi, küçük girişimci: Bu bibloyu ancak usta bir zanaatçı onarıp eski haline getirebilir.
—Tar. Ortaçağda Floransa’da bir meslek ya da "sanat" derneğinin üyesi. (Çoğu zaman bu sanat ustaları, popolo grasso'dan [besili kişiler] olan soylular ya da zengin tüccarlardı.)
Kaynak: Büyük Larousse