ZEBANZET sıf. (fars. zebân-zeden, söz söylemek’ten zeban-zed). Esk.
1. Konuşma sırasında sıkça kullanılan söz için kullanılır.
2. Yaygınlaşmış, herkesçe bilinen söz için kullanılır: "Siyasi bir transız şarkısının zebanzed olmuş böyle bir nakaratı vardır" (Y. K. Beyatlı).
Kaynak: Büyük Larousse