ZEBH a. (ar.
zebh). Esk.
1. Boğazlama, kesme.
2. Kurban etme:
"Kurban bayramı gibi ki kavm-i İsrail için bidayette ilk doğan çocuklannın zebhine maI oluyordu ’ ’ (Cenap Şahabettin).
3.
Zebh etmek, boğazlamak, kesmek, kurban etmek:
"Zebh ettikleri kurbanların bağırsaklarını yakıp lâ- mını bulunan râhip ve saire eki ederlerdi" (Mehmet Tevfik).
Kaynak: Büyük Larousse