YULAF
- Başakçıları gevşek salkım halinde bulunan ve taneleri özellikle at yemi olarak kullanılan tahıl. (Bil. a. avena; buğdaygiller familyası.)
- Bu bitkinin tohumu.
—ANSİKL. En az 2 000 yıldan beri yetiştirilen bir tahıl olan yulaf iki seksiyona ayrılır: Batı Akdeniz kökenli aristulatae grubu ve Moğolistan kökenli derıticulatae grubu. Tarım yulafları (A. sterilis, A. latua) ikinci seksiyona girer. Tahıllar arasında dünyada buğday, çeltik, mısır, darı ve arpadan sonra altıncı sırada yer alan yulaf gittikçe daha az üretilmektedir. Bunun birinci nedeni tarımın makineleşmesi, tarımda, ulaşımda ve orduda kullanılan at sayısının çok büyük ölçüde azalmasıdır. Hayvan yemi olarak kullanımı sürmektedir, fakat besin değeri diğer tahıllara göre düşük ve başka kullanım alanları önemsiz olduğundan üretimde gerileme devam etmektedir
Türkiye’de tahıl tarımı içinde yulafın yeri önemsizdir (arpa ekim alanının yirmide biri, buğday ekim alanının ellide biri). Ayrıca iklim koşulları da ülkenin tamamında yulaf tarımına elverişli değildir; yulaf tarımı ancak Marmara, Ege ve Akdeniz bölgelerinde yapılabilmektedir.
80 li yılların sonunda dünya yulaf üretimi 50 Mt dolayındaydı. Rusya başlıca üreticidir (12,3 Mt); onu biraz uzaktan ABD (1991'de 3,5 Mt) ve Kanada (2,4 Mt), Almanya (1,8 Mt), Polonya (1,9 Mt) ve Avustralya (1.4 Mt), İsveç (1,4 Mt), Finlandiya (1,1 Mt). Fransa (0,8 Mt), Arjantin (0,7 Mt), Çin (0,6 Mt), Büyük Britanya (0,6 Mt), ispanya (0,4 Mt), Norveç (0,4 Mt) izler. Türkiye'nin yıllık üretimi 300 0001 dolayındadır (toplam tahıl üretiminin % 1 ).
—Mutf. Yulaf unundan çorba ve lapa yapılır. Yulaftan elde edilen alkol viski yapımında kullanılır.
Kaynak: Büyük Larousse
