ÜÇLEME a.
1. Üçlemek eylemi.
2. Birbiriyle ilgisi olan, bir bütün oluşturdukları düşünülen üç şey.

—Ed. Uç ayrı bölüme ayrılmış olan, ama bir dizi izleyen yapıt: Dante'nin üçlemesi. || Bağlantılı üç yapıttan oluşan dizi. || Kendi aralarında bağlantılı olan ve bir simge oluşturan üç kavram ya da nesneden bir araya gelen grup.

—Müz. Aynı ritim şeklinin iki notasına eşdeğer olan üç nota öbeği. (Üçleme bir basit nota şeklinin üçeı bölümüdür. Bu öbekleşmenin üstünde b.. 3 rakamı bulunur.)

—Ruhbil. Üçlemeler yöntemi, özneye sınırlı bir uyartılar topluluğundan alınan üç uyartının olası bütün birleşimlerinin sunulduğu ve her sunuluş sırasında öznenin uyartıları sınıflamak zorunda olduğu yöntem. (Bu yargılara dayanarak bir ölçek kurulabilir.)

—sıt. Üç kat, üçe katlanmış: Üçleme ip.

—Urgan. Üçleme halat, palamarlar, kablo bükümü halatlar ve urganlar dışında, üç kat ısparçenanın bir arada bükülmesiyle oluşturulan halatların genel adı.

—ANSİKL, Yunan tiyatrosunda, aynı tema üzerine temellenen üç oyun önce üç bölümü kronoloji sırasına ve mantık kurallarına göre birbirine bağlı olan bir bütün oluştururdu: buna bağlı üçleme denir. Sonra, Sophokles’ten başlayarak, oyunlardan her biri bağımsızlık kazandı: buna da serbest üçleme adı verilir.