Kendisinden çok daha büyük bir cisim çevresinde, sistemini, kütle merkezi büyük cismin içinde kalacak biçimde dolanan doğal ya da yapay cisim.

Gökbilimde bu tanım örneğin Güneş Sistemi için, gezegenleri, kuyrukluyıldızları, asteroitleri, göktaşlarını ve gezegenlerin "ay"larını da kapsayacak biçimde genişletilebilirse de daha çok bu "ay"ları anlatmakta kullanılır. Güneş Sistemi'nin bilinen 32 "ay"ı içinde en büyüğü Callisto'dur (Jüpiter IV).

Ay, çevresinde dolandığı gökcismine göre bilinen en büyük uydudur ve bu nedenle Dünya-Ay sistemi çoğu zaman bir çift gezegen sayılır. Uyduların dolanım süresi (peryodu), merkezkaç kuvvetiyle kendisi ve çevresinde dolandığı cisim arasındaki çekim kuvvetini eşitleyerek bulunabilir. Kütle merkezleri arasındaki uzaklık r, büyük cismin kütlesi m ve çekim sabiti G olmak üzere bu periyot ( T ), T2=4¹2r3/Gm'dir.

Uyduların Dönme Prensibi

Aslında bir gök cismi diğerinin etrafında dönmez. İki cisim ortak bir merkez etrafında döner. Bu merkez noktası kütlesi daha fazla olan cisme daha yakındır. Dolayısıyla kütlesi az olan cisim daha fazla yol alır. Bu cisme uydu denir. Ay-Dünya örneğinde Ay ve Dünya'nın etrafında döndüğü merkez noktası Dünyanın merkezine çok yakın olduğundan sanki sadece Ay Dünya'nın etrafında dönüyormuş gibi görünür.
Eğer iki cismin kütlesi birbirine yakınsa bu durumda cisimlerden birine uydu demek yerine bu iki cisme ikili sistem denir.