TEFCİR a. (ar. fecr'den teldi). Esk.
1. Bir yerde birikmiş olan suları kanallar açmak yoluyla başka yerlere yollama; drenaj, akaçlama.
2. Yerden çıkan bir suyu akıtma, bir kaynağı akıtma.

—Esk. tıp Bir yaranın içinde toplanan cerahat, kan ya da benzeri şeyleri ince borularla dışarı akıtma.