TEFCİR a. (ar. fecr'den teldi). Esk.
1. Bir yerde birikmiş olan suları kanallar açmak yoluyla başka yerlere yollama; drenaj, akaçlama.
2. Yerden çıkan bir suyu akıtma, bir kaynağı akıtma.
—Esk. tıp Bir yaranın içinde toplanan cerahat, kan ya da benzeri şeyleri ince borularla dışarı akıtma.
1. Bir yerde birikmiş olan suları kanallar açmak yoluyla başka yerlere yollama; drenaj, akaçlama.
Sponsorlu Bağlantılar
—Esk. tıp Bir yaranın içinde toplanan cerahat, kan ya da benzeri şeyleri ince borularla dışarı akıtma.
Kaynak: Büyük Larousse
X-Sözlük Konusu: ne demek anlamı tanımı.

Tefcir Nedir?
